Mijn meter had me ooit wel gezegd dat er op zolder nog leuke kleedjes lagen. Maar pas toen we na haar overlijden het huis leegmaakten, vond ik in een kist in de kelder de bewuste kleedjes.
En de buit was zeer de moeite … Diolen, diolen en nog eens diolen. Enkele kleedjes pasten perfect (wat vreemd is, vermits mijn meter een pak kleiner was dan mij), en andere konden nog herwerkt worden tot een leuke rok.
Tof, tof … dat wel, maar bijna 2 jaar later was er -typisch- nog niets mee gebeurd. Maar daar komt nu verandering in, ik heb de smaak van het recycleren helemaal te pakken. Het doel is nu om mijn stofresten weg te werken en operatie soepjurk weer op te starten.
En na het bompa-broekske volgt nu het meter-rokje.
Van dit kleed startte ik. Een kleed dat mijn meter ooit naaide. Waarschijnlijk het laatste van haar naaiperiode, want het kleed was nog niet volledig afgewerkt (gek hé, hoe het kan lopen, ze had toen nooit kunnen denken dat dit onafgewerkte kleed nog een tweede leven zou krijgen)
Het kleed werd een rok, helemaal niet afgewerkt volgens de regels, gewoon wat op het gevoel onder de overlock gestoken (de naailesjuf zou me een donderpreek gegeven hebben). Maar met het resultaat ben ik best content.
Super mooi zeg!!
Best content? Heeeel content zou ik zeggen, helemaal mijn ding!
leuk, en wat een groen gras zeg! amaaaaaaaaaaaaaai!
Tof!!!!
Amai, sexy mama! Leuk he, dat recykleren!
Het is schoon!
‘k vind het ook mooi!
Wreed geslaagd! Ik ben al benieuwd naar volgende recyckleersels!
Super, die rok en die broek van Vic; Zo schoon dat zo’n kledingstukken met zoveel waarde aan echt een nieuw leven krijgen!
Oooh, streppekes, ik ben zot van streppekes …
Oh, diolen, dat is toch een zaligheid. Schoon rokje!
[…] 4 Jacob-broeken (deze wint voor mij de prijs van beste patroon voor 2012) en ik probeer wat aan recyclage of refashion van materialen en oude kleren te […]