Aangezien de mama en de papa naar een trouwfeest gingen (op een prachtige locatie trouwens, de electriciteitscentrale aan de steenkoolmijn van Heusden-Zolder) en daarna eens goed wouden uitslapen, mocht Liv bij de meetje en ome Tom logeren.

Zaterdag was ze weer het fotomodel. Ome Tom heeft een hele resem (een stuk of 300) foto’s van Liv getrokken. Ligt het aan ’t talent van Tom, aan zijn camera of aan fotogenieke Liv? Geen idee, maar er zitten echt pareltjes bij.

’s avonds echter kregen we een onrustwekkende SMS van meetje Marjan, “Liv wil niet slapen, ze is echt hysterisch. Wat moeten we doen?” , die we natuurlijk pas om middernacht zagen. Toen ik terugbelde, waren Marjan en Tom al begonnen aan een nachtelijke wandeling met Liv. Dat is inderdaad het wondermiddel en hielp ook deze keer.

Bjeurn en ik hebben het niet aan ons hart laten komen en pas om half vier keerden we huiswaarts. Als kers op de taart van een geslaagde avond mocht ik nog blazen ook. Dat vind ik altijd een beloning. Jammer genoeg is de politie niet zo vrijgevig meer en een sleutelhanger heb ik niet verdiend.

Toen we vanmorgen (of beter gezegd voormiddag) bij Marjan en Tom aankwamen, was Liv weer haar charmante zelf, maar Marjan zat uitgepeigerd in de zetel.

In elk geval bedankt Marjan en Tom en ….. iemand interesse om volgend weekend te babysitten, wij moeten weer naar een trouwfeest ;-)