Weten jullie nog … de dino-eieren die de paashaas bracht?
De eerste dag waren ze zo
De tweede dag zagen we het ei barsten
en even later kwamen ze piepen
Dag drie: geboorte van onzen oudste, den tweede kijkt nog even toe vanuit zijn ei
Dag vier
Dag vijf
Dag twaalf: Dino’s geshowed door de trotse baasjes (zeg trouwens nooit schildpad tegen een dino)
Dag veertien: Dino’s ontploft want de mama dacht dat ze sneller zouden groeien in warm water
Dag veertien: Liv is boos op mama !!!
Oei, dat mag wel niet maar ik schoot hier toch hard in de lach… ontploft, hahahaha. En ook “ocharme Livke”!!!
Haha! Allez, spijtig voor Liv, maar ik heb hier toch goed gelachen :)
Oooooooh! (Ik lig hier onder mijn stoel van ’t lachen, maar ocharme Liv…)
Ik moet heel erg eerlijk bekennen dat ik wel eens blij ben gezien te hebben wat de inhoud is van die “dino-eieren”: ik heb namelijk héél lang – tot vandaag – gedacht dat er effectief een klein levend organisme uit zou komen…
Erg… ik weet het..
Weer een fabeltje opgelost..
Ja Liv, uw mama had weer het warm water uitgevonden! Tsss, tsss!
:-) Maar ocharme. Maar hé, waren ze niet ontploft, dan waren ze na een tijdje toch weer piepklein geworden (ja, ze krimpen terug)…
Heeeee, wat een leuk iets! Waar vind je die?
Maar wat een vieze dingen zijn dat??
waar is dat van gemaakt?
plastiek? deeg? mousse?
Hahaha! Hilarisch! Dus zó zijn die beesten uitgestorven destijds…
LOL!
Hihihi, ik lig ook onder mijn stoel!
Maar Liv och arme… Misschien kan je haar zo uitleggen waarom er nu geen dino’s meer rondlopen? (’t is maar een idee, gniffel)
Hilarisch! (Alez, niet dat Liv boos is he natuurlijk! Da’s natuurlijk wel ernstig!)
ROFL. Echt, ROFL.
Hoe moeten die dino’s zich dan wassen? In koud water… brrr
Ik lach lekker met iedereen mee.
Maar arme Liv…