En de nachtrust is nog niet hoe ze moet zijn… en wel om volgende reden.

Liv slaapt vanaf gisteren in een groot bed. Ze is nog jong, ik weet het, maar ’t is uit noodzaak. Vic is uit zijn wieg gegroeid en hij moet erin.

Ons mademoiselle was wel trots dat ze in haar grote bed mocht liggen en ’t inslapen ging –tegen mijn verwachtingen in- zeer vlot.

Maar een groot bed wil zeggen … veel plaats … wat resulteert in … een grote zoekactie als de tut verdwenen is. (huilbui 1)
En een groot bed is hier ook … geen rand meer … wat -zoals verwacht- resulteert in … uit het bed vallen (huilbui 2)

Dus om 4u ben ik bij Liv bij in bed gekropen (niet zo pedagogisch, ik weet het, maar ik ben moe … ik heb al mijn 4e koortsblaasje in evenveel weken en dat valt niet weg te schminken)

Gelukkig is supermama tegenwoordig zo slim om wat vroeger in bed te kruipen en kan ze er nog wel tegen … maar toch … benieuwd wat volgende nacht brengt … zou het niet mogelijk zijn … doorslapen … allebei?