Afstand 45km – Hoogtemeters 325 – Bestemming Balerma (Spanje) – Overnachting Camping Mar azul

Ziehier Fronske (omdat hij zijn staartje altijd omhoog houdt) … elke dag is er wel verdriet om een ander hondje. Fronsje is waarschijnlijk ook een baasloos hondje dat op de camping rondliep. Toen de kinderen ermee aan het spelen waren zei een gemene vrouw van de camping “This is not your dog” en ze smeed een steen naar Fronske. De kinderen waren er niet goed van, en vind het ook niet ok dat mensen stenen smijten naar een hond waar mijn kinderen mee spelen. Maar het is weer gepasseerd en we hebben weer een lief hondje moeten achterlaten.

De rit van vandaag noemen we mistroostig surrealistisch, door de combinatie van het mooie landschap (denk zee, rotsen, besneeuwd Sierra Nevada) met de menselijke ingrepen (denk overdaad aan bruggen en de plastieken serres van de tuinbouw op elk vrij plekje).

Op een bepaald moment reden we midden door het tuinbouwgebied en dat was toch wel echt leerrijk lelijk, zoals Liv en Bjeurn het noemden. Dit hadden we nog nooit gezien, zo’n vervallen serres (gewoon plastiek over een geraamte), maar ook zoveel afval overal. De paprika’s  (we vermoeden dat er een paprikaberg is) werden gewoon aan de kant gedumpt samen met de plastiek en het ander afval.
We zijn deze reis al eerder tuinbouw tegengekomen, maar nooit zoals hier.

Maar het was alvast een hele boeiende rit … ik hou wel van dualiteiten.

De camping is dik in orde, we hadden geluk, er waren nog maar 2 vrije plekken … het mag dan wel winter zijn maar de Spanse costacampings hebben daar niet onder te lijden. 

De ene camping is de andere niet, overal hangt toch zijn eigen sfeer. Hier staat de ene sjieke mobilhome naast de andere, sommige zijn zelfs zo lang dat ze 2 percelen nodig hebben. Bjeurn vindt ons de marginalen van de camping (op andere campings vinden we meestal wel anderen voor die titel), maar we hebben wel de sjiekste tent (lees … we zijn de enige met een tent).
Maar dan mag de camping nog zo deftig en proper zijn, met zwembad en zicht op de bergen … ze is omringd door plastiek.

Het was een mooie dag … met zalig weer (alhoewel Vic enorm kan overdrijven) … 

We wilden afsluiten met een ijsje, maar verits ze dat niet verkochten in de winkel kochten we een ijstaart die we aansneden met het zakmes. Soms is het heerlijk om een trekker te zijn!!!
Toen we onderweg de zoveelste Nederlandse camper tegen kwamen vroeg Vic me “Mama, wat ik nu niet goed snap, als het hier vol zit met Nederlanders, is Nederland dan niet leeg?”