Buiten Liv op dieet zetten hebben ze bij Kind en Gezin ook nog twee spuitjes gezet. Liv keek eerst heel geïnteresseerd, maar toen ze eindelijk door had dat die dokteres haar serieus veel pijn deed -Liv haar reactie komt altijd wat later- begon ze hartverscheurend te huilen. Hysterisch zoals we haar nog nooit niet veel gezien hadden en echt in schokken, precies of ze van al die emotie niet goed meer kon ademen.
Ik voelde me echt super slecht erbij. Liv dacht precies “maar mama, waarom laat je toe dat ze dit met mij doen!”

Niet leuk, het gevoel dat je je dochter niet tegen alle pijn kan beschermen.

En ’t zal nog gebeuren … eens goed vallen, huilen aan de schoolpoort, ruzie met de vriendinnekes, een slechte toets, liefdesverdriet, ….

Kortom, alles wat we zelf al hebben meegemaakt maar onze dochter willen besparen.

Pff, niet aan denken, mijn moederhart doet er al zeer van