’t was de dag van de waarheid vandaag bij Kind en Gezin. Althans, voor mij was het toch héél belangrijk. Over Vic maak ik me weinig zorgen maar bij Liv waren er wel wat aandachtspuntjes.

Met Vic was alles weer héél goed. ’t is ne lange smalle … gewicht tussen P25 en P50 en zijn lengte op P90!!! Geen wonder dat de mensen hem 2 maand ouder schatten. Vic zijn afgeplat hoofd begint terug wat ronder te worden en we moesten er ons geen zorgen om maken, ’t zou er wel terug uitfloepen. Geen kind met een helmpje voor ons dus.  Vic heeft vannacht voor de verandering nog eens doorgeslapen (ik denk dat dat toch al wel 5 keer gebeurd is ofzo), maar dat blijkt zeker niet abnormaal voor kindjes onder de 6 maand. Och ja, ne goeie slaper was leuk geweest, maar Vic is Vic en da’s niet zo erg …. een Liv ’s nachts … dat was rampzalig, maar ik moet zeggen dat ook dat betert (soms slapen we nog wel eens bij haar, maar nu ze een groot bed heeft is dat niet zo’n opgave meer.

En dan ons Liv.
Wat ons het meeste zorgen baart is haar gewicht. Liv zit met haar gewicht immers boven de P97 curve. Gelukkig is ze de laatste keren met haar lengte van P25 naar P50 tot nu P75 curve gesprongen. ’t kind is kwa gewicht nog wel wat meer boven de curve gaan liggen, maar aangezien ze zo gegroeid is, is haar ‘BMI’ (voor zover ge daar bij kindjes over moogt praten) er wel op verbetert. En P75, P97 ligt nu ook niet zoo ver meer van elkaar hé.
’t is niet dat ons Livke zoveel snoep en tussendoortjes krijgt (integendeel, de stumperd) maar ze eet gewoon graag en veel. Op de kribbe hebben ze ons deze week zelfs aangesproken omdat ze niet meer wisten wat te doen, als andere kindjes 2 boterhammen kregen, vraagt Liv er 4. Tja … we gaan er toch blijven op letten. Maar niet ten koste van alles natuurlijk, op een feestje krijgt Liv net als de andere kindjes een sapje en een koekje … net als de rest … zo slecht zijn we ook nog niet.

Liv haar kromme o-benen zouden stilaan moeten veranderen naar x-benen. Een beetje aandacht is geboden om te kijken of ’t ook echt gebeurt tussen dit en een half jaar. Maar nog niets problematisch, Liv heeft geen krommere benen dan een ander kind, dus ik wel er geen opmerkingen over horen (en zeker niet van wildvreemden).

Het praten lukt ook nog niet zo vlot, Liv maakt nog geen zinnekes en haar woordenschat is nog vrij beperkt. Toch maakte de dokteres zich daar ook niet druk over, als ze al op ’t potje kan plassen (ze is nog niet droog hoor, maar op de kribbe is ze wel de primus, ook de oudste, maar dit ter zijde) komt dat praten ook wel. Björn en ik waren trouwens ook niet de snelsten op dat vlak.

En dan de toren bouwen … Liv is duidelijk de dochter van 2 ingenieurs … ze bouwde een toren en wist niet van ophouden. Al de 20 blokken (allé, ’t waren der 10 ofzo, maar dat maakt me niet minder trots) op elkaar zonder om te vallen.  That”s my girl!!!

Kind en Gezin … ik snap niet waarom iedereen er zoveel commentaar over heeft … niets dan lof hier.

PS. Het was wel héél grappig dat Liv zo verlegen was bij de doktores dat ze zo weinig mogelijk bewoog en niet meer reageerde. Precies van “als ik niet meer beweeg ziet ze me misschien niet” ;-)