naar de werf
en ik nam mee
… veiligheidsschoenen (van een maat te groot, maar wel zeeer comfortabel)
… stofmasker (must)
… werkhandschoenen (vooral omdat ik vies ben van al wat ik tegenkom)
… koevoet (mijn favoriete gereedschap)
… kruiwagen (leve dat ding)
… aanhangwagentje (Bjeurn wordt zowaar goed in het manoeuvreren)
… zeer slechte kleren (uit mijn dikkere periode)
En ik deed ook soms nog een uitstapje, 2 keer per dag naar ’t containerpark en 2 keer naar een schrijnwerker.
En nu zou ik een litanie kunnen afblazen
… dat ge verbouwen beter doet nog voor ge kinderen hebt
… dat we misschien een beetje te ambitieus geweest zijn
… dat we nog héél veel werk hebben
… en dat we wat langer bij de koeka zullen moeten wonen dan gepland
Maar ik nam de de raad van een beroemde mechelaar indachtig
‘nooit de moed opgeven’, en besloot het langs de positieve kant te benaderen.
Nog wat sfeerbeeldjes
Ik ben benieuwd, hoe lang het zal duren vooraleer ons masker gepikt wordt.
Niet 1, niet 2 … maar vele meer
Gelukkig dat ik zone praktische man heb, zonder onze katrol was ’t echt geen doen geweest
Die katrol is geweldig!
Volhouden hè!
En gelukkig kon je dan toch even gaan ontspannen op het stoffenspektakel ;-).
[…] katrol is handig … daar niet […]
[…] onze werkvakantie zijn we zo’n 8 keer naar het containerpark gereden. We hebben namelijk nog wat plafonds […]