Het grappigste dat ik me van onze zomervakantie zal herinneren is toch de stoot met de zwempamper.
Er was een minikinderzwembadje en een groter kinderzwembad en Liv was op de moment in het kleine kinderzwembad (in het grotere had het waarschijnlijk niet zo opgevallen).
Ik zat op de rand van het zwembad met mijn benen in het water en Bjeurn lag in een stoel een boekje te lezen, terwijl Liv lustig aan het spelen was. Het ging ontzettend snel, de ene moment was ze aan het spelen in een helderblauw zwembad en de volgende moment speelde ze in een helderblauw zwembad vol met bruine brokjes.
En ik meen het …. echt vol vol vol vol ontelbare bruine brokjes.
Ik wist gewoon niet waar kijken, ge kon der niet naast kijken, echt afrontelijk!!! Gelukkig waren er geen andere kindjes in ’t zwembad en had ik even tijd om Bjeurn te waarschuwen. Strike van het lachen en enorm beschaamd :-) (ik moet terug lachen als ik er terug aan denk … ooh zo beschamend, een zwembad vol drijvende kakastrontjes). Ondertussen kwamen er kindjes aan het zwembad en moest ik tegen iedereen zeggen dat er kaka in ’t zwembad lag.
5 minuutjes later kwam Bjeurn terug met een schepnet en hij heeft wel een kwartier nodig gehad om alles op te vissen … en dan moest den bodem nog wat afgevaagd worden, want daarop waren ook al bruine strepen te zien.
Ondertussen kwamen er ook nog andere kindjes kijken, vragen of Bjeurn visjes aan ’t vangen was, en of je die visjes kon opeten.
Om het goede voorbeeld te geven, Liv maar terug in het zwembad laten spelen …. maar het was duidelijk dat de andere ouders hun kindjes daar weghielden. ’t bleek oneindig lang te duren … iedereen langs de kant en Liv en ik in ’t kakazwembad.
Al een chance was er toch één mama die ermee moest lachen en vanwie de kindjes ook terug het zwembad in mochten.
Da’s niet erg zei ze, dat kan iedereen gebeuren
Niet erg … kan wel zijn …. maar ik heb toch liever dat het bij een ander gebeurt dan bij ons ;-)
Haha, sorry ze maar hier heb ik echt mee moeten lachten. Ik zie jullie al bij dat zwembadje staan met zo’n schepnetje, de brokjes eruit vissen :p. Maar had ze dan haar pamper zelf uitgedaan of is die gewoon losgekomen?
Ik kan hier niet mee lachen. Maar voel eerder precies dat wat ik tijdens ons verlof voelde toen we in Centerparcs gingen zwemmen. Zelfde verhaal, alleen dan met een Kleine Pruts die nog niet kon staan. Ondertussen Manlief met Grote Pruts onvindbaar en allemaal andere kinderen en ouders in het badje die mij héééééééél vies bekeken (wij waren dan ook heel vies en stonken nog bovendien). Met Kleine Pruts op mijne arm (en ondertussen bleven de bruine slierten, want door het water wat het nogal vloeibaar geworden, over mijn armen druppen) iemand van het park gezocht. Die waren gelukkig heel vriendelijk en stuurden meteen poetsers om het op te ruimen. Blijkbaar gebeurt het heel regelmatig.
Allé, bedankt om dit weer even op te rakelen ;-)
@Tine: neenee, de pamper was nog aan. En hij was ook niet te groot ofzo. Maar als de kaka te plat is houdt zo’n pamper niets tegen ;-)
@Prutsen: ellendig, ik hoop die ouders die u zo lelijk bekeken een zelfde voorval toe.
Ohnee! Nu ga’k hier zeker niet alleen gaan zwemmen :) hogh, ik zou denk’k ook wel mijn kleinen uit het water houden hoor, maar ik zou zeker geen vieze of kwade blikken naar de andere mama werpen. Door mijn beroep ben’k wel wat viezigheden gewend, ik zou juist helpen! Of lachen ;)
@Liezel: hihi, ik denk dat ik ook zou lachen (en denken … haha, gelukkig is het mij niet overkomen … dat soort dingen zijn inderdaad vooral grappig bij een ander (alhoewel ik ook wel strike lag, maar dat kan ook door de schaamte geweest zijn))
Ja, ja, ook meegemaakt dus …