Beco … velen zijn er blijkbaar voor … ik ben er zwaar teleurgesteld in.

139 euro kost dat ding … daar draai ik alvast niet zomaar mijn hand voor om, maar alle goeie commentaren die ik op ’t internet vond, overtuigden me van zijn nut.
…Ik zag mezelf al huppelend door ’t stad lopen met Liv op mijn buik of op mijn rug, gelukkig in den beco, die ik dan later kon recupereren voor kleine schattige Vic.

De realiteit was iets anders en daarom wil ik ook de keerzijde eens toelichten.

  1. Reeds meermaals vermeld … hij is duur
  2. Bjeurn kan hem nog steeds niet zonder mijn hulp gebruiken
  3. De litskes zijn niet gemakkelijk aan te trekken en door het speciale kliksysteem krijg ik de sluitingen soms zelfs niet open, waardoor ik claustrofobisch word met het kind op mij gebonden.
  4. De hoofdsteun is nutteloos, ik heb ettelijke keren geprobeerd om Liv haar hoofd te ondersteunen als ze sliep, of Vic zijn hoofd te ondersteunen toen hij het nog niet zelf kon rechthouden, maar hun schattige hoofdje floepte er telkens na een minuutje terug uit.
  5. Vanaf de geboorte? Niet aan te raden, ieniemienie-mensjes zitten zeker niet comfortabel, veilig en geborgen in den beco.
  6. Liv zit niet graag in den beco … enkel als ze zeer moe is krijgen we haar erin gehesen en na 5 minuten begint ze een groot drama te maken (en kijken omstaanders ook héél verwijtend naar die alternatieve toestanden die toch niet zo koosjer blijken)
  7. Het kind kan niet op de buik gedragen worden met gezicht naar voor … en laat dat nu net de leukste houding zijn
  8. Geen van mijn (de volle 2) kinderen(en ik heb van 5 kilo tot 16 kilo range uitgetest) heeft ooit comfortabel in den beco gezeten.
  9. En nu nog even muggenziften … een zakje in den beco zou handig zijn.

Maar wat is dan het alternatief?

Ik zou daarom iedereen de tricot slen aanraden (het geitewollesokkengehalte is wel wat hoger, maar dat nemen we er dan maar bij)
Zalig en gemakkelijk voor borelingen, de ultieme troost voor huilbaby’s (been there, done that, have a T-shirt), en héél lang door te gebruiken. Liv zat erin tot ze 1 jaar was (en Liv is zeker geen licht veertje).
Daarna denk ik dat er best wordt overgeschakeld op een geweven, niet rekbare draagdoek waarin zwaardere kindjes kunnen gedragen worden.

Is dat niet veel gedoe, dat knopen?

In ’t begin is ’t echt nen drempel waar je je moet overzetten … even doorbijten maar de moeite waard. Nu ben ik er zo bedreven in, dat ik het blindelings kan.
We zeggen nu zelfs dikwijls … we pakken wel vlug de slen ipv te sukkelen met den beco.

Verkoop je de beco niet?

Ik moet u teleurstellen, na 139 euro (ja, ik kan er maar niet van over) te gespendeerd hebben aan dat ding, ga ik hem eerst doorgebruiken (jaja, hij wordt hier zelfs nog regelmatig gebruikt … hopend dat we het ineens toch snappen / om toch maar te ontkennen dat we ne miskoop gedaan hebben). Pas als de kinderen eruitgegroeid zijn, wordt hij doorverkocht.

En wat vindt u ervan?

Ik kan er niet van over dat ik blijk de enige met negatieve ervaringen blijk te zijn, daarmee in alle anonimiteit een pol voor de beco-bezitters (ik beloof dat ik niet zal valsspelen en hem wat aanpassen)

Bent u een Beco-Lover of hoort u bij het Anti-Beco-Front?

View Results

Laden ... Laden ...