Plopsa-hel
In Humo is er een rubriek ‘Hemel&Hel’. Een vaste vraag is ‘Hoe ziet jouw hel eruit?’… en vandaag wist ik ineens wat ik daarop zou moeten antwoorden.

Een daguitstap naar Plopsaland, op een drukke dag in de vakantie.

Zwaar geladen (eten, drinken, paraplu, regenjassen, reservekleren, fototoestel, …)
Met één buggy voor een kindje dat daar er niet in wil zitten, en geen buggy voor een kindje dat niet wil stappen.
De jongste mag amper ergens in en de oudste durft nergens in.
Een wachtrij binnen in den donker, met luide muziek, vol volk en stinkend naar zweet.
Een kindje dat tot 3 keer toe niet wil gaan plassen om vervolgens vlak voor de bumbashow begint, zijn broek volplast en de zaal niet meer terug binnenmag na het toiletbezoek. Want er zit al teveel volk binnen.
Gezaag om ijsjes, zoete drankjes, …
Kinderen die nog niet snappen waarom je achteraan in de rij moet aanschuiven en dan maar weglopen tussen de menigte door, helemaal naar voren.

Héhé, was het niet dat Liv niet al maaaaanden zit te zagen op ‘Plopje eens te zien in wopsaland’, geen haar in mijn hoofd dat eraan dacht om naar daar te gaan. Hopelijk kunnen we het volgende pretparkbezoek ten minste nog 2 jaar uitstellen.

En wat is jullie hel?