Tegenwoordig ben ik helemaal in de ban van ‘Getting Things Done’, de sleutel tot efficiënt werken zonder stress, zowel thuis als op het werk. Kort samengevat komt het erop neer dat je je taken beheert in een systeem (digitaal, een todoschrift, ….. in elk geval, iets dat je regelmatig raadpleegt, om deze taken zo uit je gedachten te krijgen en je hoofd vrij te krijgen. Zo kan je je effectief concentreren op de acties die je nu moet uitvoeren.

Ik worstel me door het ‘gratis’ boek van David Allen. Ik ben nog niet tot in de helft geraakt, maar wel al zeer enthousiast. Het boek is zware kost, doch staan er zeer logische dingen in. (als ik het boek ooit beëindig zal ik wel eens een uitgebreidde review posten)

Enkele princiepes uit het boek heb ik al toegepast bij de reorganisatie van onze nieuwe buro.
Onze buroruimte is geschilderd en eindelijk vrij voor ingebruikname. Zeker met een belastingaangifte in ’t verschiet wou ik den buro op orde en héél ons klassement gereorganiseerd hebben.

Héhé, had ik dat even onderschat.
Dinsdag verhuisden we de buro, computer en een kast en begon ik te sorteren en weg te smijten en wist ik niet van ophouden.
Woensdag had ik een dagje vrij waarop ik sorteerde en klasseerde tot zeer laat ’s avonds.
Donderdagavond spendeerde ik tot middernacht in den buro … al klasserend en organiserend.
En vandaag … vrijdag … kroop ik na een deugddoend dutje weer in den buro. En mag ik stellen dat alles zo goed als op orde staat. Buiten het feit dat ik alles nog mooi wil labelen met een dymo (dat moet van David Allen).

En nu heb ik een héle kast vol met mappen, allemaal uitgesorteerd.
Ons klassement is van 12 mappen naar om en bij de 40 mappen gegroeid.
Want David Allen zegt ook (en daar moet ik hem bijtreden) dat je ruimte moet overlaten in je  archief, voor de nieuwe documenten. Niets is immers zo ergerlijk als iets te moeten klasseren in een kaft die eigenlijk al vol zit.
En bij ons was dat ook zo. 12 mappen … overvol gepropt … en een stapel ongeklasseerde troep.
Ik bestemde voor alles een eigen map, de lening, de woning, het verbouwdossier, de belastingen, de gezondheid, de loonbrieven, het pensioensparen, ….. een kleine map als er niet veel inhoud is, één, twee of desnoods drie grote mappen voor de meer omvatrijke dossiers. En allen met nog veel vrije ruimte.
Ik maakte ook een file aan op ‘google docs’ met de structuur van het klassement en wat ik in welke map kan terugvinden. Want klasseren is nooit simpel (Maak ik één map voor de ING, of trek ik pensioensparen, lening en brandverzekeringen uit elkaar? Maak ik een map met al onze verzekeringen, of laat ik toch de autoverzekeringen onder de map ‘auto’ staan, ……)
Ik moet zeggen dat het een gevoel van vrijheid gaf, dat ik inmiddels 3 rijen met kaften vol heb staan, waarbij in ongeveer een  hele kast inneem, dat is gewoon nodig … dat moet ik aanvaarden (check, gebeurd)

Ik moet zeggen dat mijn hoofd wat lichter is … jammer genoeg sta ik ondertussen met het huishouden weer achter, is de belastingaangifte nog steeds niet weg, hebben we nog steeds geen kidsID en is de vakantiebestemming nog niet vastgelegd.