IMG_20150609_205126

Het leren zwemmen bij de kinderen is één van mijn frustraties, en een zware frustratie.

 Ik wou kost wat kost mijn kinderen in de zwemclub krijgen, omdat ik ze echt deftig wilde leren zwemmen. Ik heb als volwassene nog serieus moeten bijschaven aan mijn zwemstijl en ik wou dat mijn kinderen direct deftig leerden zwemmen.
Terwijl we op de wachtlijst van de zwemclub stonden (die 1,5 jaar wachten bedraagt) startten we echter wel al met zwemreeksen bij sportsminded, de gezinsbond, en voor Liv zelfs privéles.
Bij sportsminded was het probleem dat de uren ons eigenlijk niet goed uitkwamen, bij de gezinsbond vond ik het jammer dat ze daar wel leren zwemmen, maar dat het dan ook stopt als ze 2 lengtes kunnen zwemmen.
En de privéles dat was helemaal een afknapper. Bij Liv haar privéles (waar ze trouwens wel goed vorderingen maakte) werden de groepjes altijd groter. Toen er op een keer 4 kindjes waren, heb ik hier voorzichtig iets van gezegd. En dat is blijkbaar niet in goede aarde gevallen want van de ene op de andere moment werd Liv gedumpt door de juf. En dat zwemmen verleerde ze direct weer.
Ondertussen volgen de kinderen al 2 jaar les bij de zwemclub, maar vorderingen zijn er amper. 
In de zwemclub beginnen ze immers met het aanleren van crawl, maar dat moet blijkbaar zeer moeilijk zijn want na 2 jaar les komen beide kinderen nog geen meter vooruit in crawl.
Al 2 jaar heb ik hier tijd, energie, benzine en geld in gestoken en er is nog niets van resultaat geboekt. Ik blijf mezelf troosten met de gedachte dat ze “ineens” wel zullen kunnen zwemmen, maar die “ineens” laat lang op zich wachten.
Er moest dus iets veranderen, maar om nu ineens de zwemclub op te geven, dat vond ik wat te drastisch. Ik hoop immers nog steeds dat mijn kinderen “ineens” schoon crawl gaan kunnen zwemmen.
Daarmee zocht ik een parallelle piste.
Eerst dacht ik de kinderen zelf schoolslag te leren zwemmen. Bij Liv lukte dat (er bleef nog genoeg hangen van de vorige zwemlessen) maar Vic had te weinig basis.
Ik kreeg hem dat echt niet aangeleerd … maar tijdens één van onze mislukte zwemlespogingen vond ik een privéleraar voor Vic.
Iemand waar ik me direct goed bij voelde (en dat heeft echt niet alleen te maken met zijn schoon zwemtorso)
Een zeer goede zwemleraar, redder van beroep en regent LO van opleiding (hoorde ik van de vrouw aan de balie)
Iemand die geduldig en kalm is met de kindjes (observeerde ik, voor ik hem aansprak)
Een man die zijn prijs kent, maar met beroepsernst, hij beperkt zich tot 1 kindje per les (waardoor hij een pak minder verdient dan zijn collega’s met meerdere kindjes)
Iemand waarbij een les van 30 minuten ook effectief 30 minuten duurt.
Iemand doelgericht, hij denkt Vic tegen september te kunnen leren zwemmen, zodat hij in het eerste leerjaar direct kan starten in het grote bad.

Dus terwijl Vic zijn privéles krijgt, trekt Liv mee baantjes met Bjeurn of mij … en vandaag haalde ze zelfs haar zwemdiploma van 200m.
Met die schoolslag komt het dus allemaal wel goed … en hopelijk kunnen mijn kinderen naast schoolslag binnenkort ook “ineens” crawl.