De vakantie vliegt weer voorbij. Verf werd weer bovengehaald … deze keer zijn de kinderkamers aan de beurt.
Onze kinders hebben daar enkel maar de voordelen van.
Ze mochten op sport en creakamp (alhoewel Liv volgend jaar enkel nog maar het creagedeelte wil doen was het nen topper)
Er waren verkleedevenementen (maar nadat een meisje heel luid had geroepen dat Vic “zo schattig was”, viel het tijgetjeskostuum uit de gratie)
We slapen al een week met zijn vieren op één kamer (de onze … die met alle kleerkasten en 2 dubbele bedden behoorlijk vol staat)
En vandaag was er ongelimiteerd tv-plezier.
We zitten nog op planning, maar de dagen zijn toch langer dan ik hoopte. Het blijft toch altijd ongelooflijk hoeveel werk er kruipt in de afwerking van een kamer.
Afplakken, plamuren, schuren, primeren, verven, behangen, olien van vloeren, plaatsen van plinten … ik mispak me er steeds aan.
Meestal vind ik schilderen leuk, therapeutisch (mezelf en mijn gedachten) en komen er tijdens het proces enkele verlichtte ideeen boven. Nu echter was mijn meest lumineuze idee dat ik de gang, trap en de deuren ga uitbesteden.
Nog even tijd om hiervoor te sparen want gelukkig moet bezetsel lang drogen voor je mag schilderen.
Staan er nog op (verf)planning
Bovenste verdiep (dat wil ik spuiten … iemand ervaring mee?)
De badkamer (iemand een kleuradvies voor een badkamer met houten vloer, douche met zwarte tegels en witte badkamermeubels)
Tv-kamer (ooit wel eens)
En zo blijven we bezig … stap voor stap … nog veel werk te doen
… maar gelukkig zijn we niet de enige waar nog peertjes hangen, met hier en daar ongeschilderde muren (zonder plinten), gebrek aan deftige meubels en genoeg inspiratie om de komende jaren te vullen met voldoening.
Woei, wat een werk! Toen we ons huis kochten, hebben we een kleurenconsulente laten komen. Inmiddels zijn anderhalf jaar verder en ik vind het allemaal wel prima eigenlijk. Boven hebben de vorige eigenaar de meest bizarre keuzes gemaakt (héél slecht behangen en in een andere kamer dat bubbelige behang ook nog eens in een fout lilapaars overschilderd – excuus: het was een kinderkamer). Maar daar komen we toch voornamelijk om te slapen, dus ik kan er echt niet wakker van liggen. Toch droom ik toch soms van zo’n vers geschilderd, netjes afgewerkt huis (al helpt zo’n post als deze me best wel weer van dat dromen af :) )
graag gedaan … je dromen aan diggelen geslagen
Alle respect ! Uit gaan werken, kinderen en dan nog zo’n werken, dat verdient een applausje !
oei, ge doet me blozen. ik heb uiteindelijk maar 2 kamertjes geschilderd (wel verbazend veel werk voor zo’n 2 stomme kamertjes).
het doet me goed om te zien dat het niet enkel bij ons zo is, bij ons is er ook nog heel veel werk en soms wordt het wel eens allemaal een beetje te veel! Knap dat jullie zo gemotiveerd verder werken (y)
een pause op tijd en stond kan geen kwaad, vind ik althans. Alhoewel ik mezelf wel verbaas van het schilderwerk dat we al verzet hebben de afgelopen 1,5 jaar. Want schilderen op de blote pleister is toch wel veel werk (maar ik zie het vervolg momenteel eigenlijk echt niet zitten)
Hier ook nog ongeschilderde muren (zonder plinten), peertjes aan het plafond en zoveel meer. Maar je hebt toch ‘projecten’ nodig om het leven ‘uitdagend’ te maken he…. :-) Dubbeldikke duim voor jullie werk!
Awel, ik troost mezelf altijd met het feit dat de projectjes telkens voor zoveel voldoening zorgen. Het moet toch saai zijn om in een ineens-af huis te wonen :-)
wij zijn hier ook weeral volop aan het schilderen, de muren van de gang dit keer. Een werkje dat maar blijft duren!
Daarna moeten er nog de slaapkamer en de living geschilderd worden. Zo blijven we bezig hé ;-)
leuk hé … dat het op een ander ook zo is ;-)
Twee weken geleden bij mijn zus gaan schilderen en na een pauze van een half jaar, had ik plots weer goesting om er hier ook weer in te vliegen. Je kan al raden: 2 weken later en daar is nog niks van in huis gekomen ;-)
Maar inderdaad, zoveel voldoening als iets af is. Foto’s van het eindresultaat?
Your wish
[…] Na 2 weken slapen de beide kinderen eindelijk terug in hun eigen bed, in de eigen kamer. […]