Zo zou ik thuis niet de tijd hebben genomen om me buiten te nestelen met een Gouden Carolus en een humo.
Zo zou ik thuis niet aan de praat geraakt zijn met die jonge papa met huilbaby (die jammer genoeg op onze gang slaapt) die hier logeert omdat hij voorlopig geen woning kan vinden, en die begreep dat ons huis onbewoonbaar was verklaard (wat natuurlijk enkel zo is als ‘tijdelijk onbewoonbaar verklaard door mezelf’ daar ook onder valt)
Zo heb ik echt wel mijn negatieve knop van gisteren gedraaid en probeer ik er wat van te genieten … wat ook wel gedeeltelijk lukt.
Maar gelukkig (en dan vooral voor mijn kindjes) komt hier snel een einde aan.
Discover more from Annelyse
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Oei maardiene jonge papa diene moet daar echt blijven of wat ?
Yeps … tot hij iets vindt om te wonen, maar dat blijkt niet evident
Amai, dat moet enorm zwaar zijn voor die man.
Jij bent er met de kindjes?
Oei geen fijne tijden. Maar inderdaad.. proberen er het beste van te maken! En zo’n Gouden Carolus kan wonderen doen op zo’n moment 😉
Het is gelukkig allemaal voor een goed doel….
(en hopelijk vindt de jonge papa ook snel een plek!)
oei, Annelies, wat een ervaring alweer !
Het is stil waar er veel stof waait!
Pingback: 2013 – Het rapport | Annelyse