vakantieitalie2012 718

Het begon op vakantie …

ineens was Liv was een hond ‘Lili’, allemaal leuk en wel maar het spelleke duurde wel héél lang en Lili was héél consequent. Lili en Fifi waren hondjes en gelieve geen Liv of Vic meer te gebruiken.
Laatste zin van de avond “Baasje, ik moet pipi doen”. 

Dag 2: Eerste woord  “Woef”. Er wordt er gevraagd naar een leiband .. om de goede vrede te bewaren doen we een touw rond haar arm poot (liefst had ze ’t nog rond haar nekske gehad). In de winkels en op de kamping krijgen we de opmerkingen dat honden niet binnen mogen … zo overtuigend was ze.

Dag3: Eerste woord  “Woef”. Als Bjeurn vraagt wanneer we Livke terugkrijgen, is het antwoord Liv is dood !!!!. We vragen we ons stilaan af hoelang een hondenfase duurt (hopelijk geen 6 maand zoals de waarom-fase). Als Lili aandacht nodig heeft zegt ze “Woef” en dan moeten wij wat krabben aan haar kopke

Terug thuis:
“Baasje, nu kan je een halsband voor mij stikken!”
Wanneer krijg ik een mand?
Lili slaapt in bed met haar lijf op haar kussens.
We moeten nog steeds van “kopke krab”, “pootje geven” doen en krijgen nog regelmatig een lekje van onze hond

Dag 12: de hondenfase neemt af (in de zin dat er geen leiband meer nodig is), maar veel zinnen eindigen nog met “woef” (we zijn wel al content dat ze terug moeite doet om zich verstaanbaar te maken en meer niet alles op zijn woefs doet)

Soit, ik gok nog een tiental dagen voor we volledig uit de hondenfase zijn, en een hondenfase heeft ook zijn voordelen. Ik moet bekennen dat ons hondje beter luisterde dan ons Livke en ’t hondje wandelde ook graag terwijl Liv soms liever lui dan moe is.

En nu mijn vraag aan jullie … is dit zo’n gekende fase als de kaka-, de nazeg- en de waaromfase? Of hebben wij gewoon pech gehad?

 

vakantieitalie2012 715
vakantieitalie2012 713

vakantieitalie2012 648
vakantieitalie2012 634