Het begon op vakantie …
ineens was Liv was een hond ‘Lili’, allemaal leuk en wel maar het spelleke duurde wel héél lang en Lili was héél consequent. Lili en Fifi waren hondjes en gelieve geen Liv of Vic meer te gebruiken.
Laatste zin van de avond “Baasje, ik moet pipi doen”.
Dag 2: Eerste woord “Woef”. Er wordt er gevraagd naar een leiband .. om de goede vrede te bewaren doen we een touw rond haar arm poot (liefst had ze ’t nog rond haar nekske gehad). In de winkels en op de kamping krijgen we de opmerkingen dat honden niet binnen mogen … zo overtuigend was ze.
Dag3: Eerste woord “Woef”. Als Bjeurn vraagt wanneer we Livke terugkrijgen, is het antwoord Liv is dood !!!!. We vragen we ons stilaan af hoelang een hondenfase duurt (hopelijk geen 6 maand zoals de waarom-fase). Als Lili aandacht nodig heeft zegt ze “Woef” en dan moeten wij wat krabben aan haar kopke
Terug thuis:
“Baasje, nu kan je een halsband voor mij stikken!”
Wanneer krijg ik een mand?
Lili slaapt in bed met haar lijf op haar kussens.
We moeten nog steeds van “kopke krab”, “pootje geven” doen en krijgen nog regelmatig een lekje van onze hond
Dag 12: de hondenfase neemt af (in de zin dat er geen leiband meer nodig is), maar veel zinnen eindigen nog met “woef” (we zijn wel al content dat ze terug moeite doet om zich verstaanbaar te maken en meer niet alles op zijn woefs doet)
Soit, ik gok nog een tiental dagen voor we volledig uit de hondenfase zijn, en een hondenfase heeft ook zijn voordelen. Ik moet bekennen dat ons hondje beter luisterde dan ons Livke en ’t hondje wandelde ook graag terwijl Liv soms liever lui dan moe is.
En nu mijn vraag aan jullie … is dit zo’n gekende fase als de kaka-, de nazeg- en de waaromfase? Of hebben wij gewoon pech gehad?
LOL!! Oh, ge gaat haar later nog zo goed kunnen chanteren met die foto’s!
Hey annelyse,
we hebben ook een 5 jarige die in die fase zit… ik ben dus heel blij je blogje te lezen!!! bij ons kruipt ze onder tafel en miauwt dan, wel geen leiband en lekjestoestanden maar bon, we vroegen ons al af of er iets scheelde met onze spruit.. ik zou zo zeggen : geen paniek, het waait wel weer over zeker?? vraagje dan in omgekeerde richting : Heeft Liv (oei “Lili” ) ook een drama-dram-queen-fase gehad zijnde “ik dram zolang tot ik mijn goesting krijg en als dat niet lukt begin ik te gillen en mij aan te stellen als een dramaqueen tot schande van iedereen in mijn buurt?” ik vrees dat onze buren stilaan denken dat wij de kids mishandelen, zo ligt ze soms te krijsen… ach ja kinders,… later lachen we erom zeker?!
ROFL
Hmmm, dat hebben we nog niet meegemaakt :-)
Het lijkt zoiets typisch dat leuk is voor tien minuten…
Dat komt allemaal door die blauwe T-shirt! Al goed dat het er gene was met een bonobo op: anders had ge uw diertje uit de bomen kunnen plukken! ;-)
die likfase hebben wij hier ook gehad, maar ik krijg daar dus echt iets van… en daarom is dat volgens mij behoorlijk snel over gegaan
dat hondje spelen, was hier vooral iets op school
maar nooit zo extreem
het krijsen en brullen, zoals tamara beschrijft, hebben wij hier dan wel
tgoh, ooit gaat het allemaal over ;-) en komt er weer iets nieuws
Ik hoop echt waar dat jullie gewoon pech hebben gehad, want het lijkt me ongelofelijk irritant, zo’n langdurige hondenfase!
Hier is het de jongste (3w jonger dan Vic) die graag voor hondje speelt, inclusief likjes.
Zo intens hond spelen als Liv op de foto’s doet is het niet, maar toch, blijkbaar een fase waar meer kinderen doorgaan ;)
LOL !!!
Hier duren die fasen bij onze 3-jarige dochter gelukkig maar een vijftal minuutjes. Vorige week hadden we hier een paard (heel overtuigend, ze wou zelfs geen kleren aan want paarden dragen ook geen kleren) en een dagje later hadden we hier een “Sofie en mijn broertje heet Kobe en we komen hier een namiddag spelen” (zelfverzonnen namen)
Hahahahahaaaa, Lili… :-)))
@Marjan, ge lacht ermee, maar die hondenfase is nog steeds aan de gang. Tegenwoordig gaat ze op handen en voeten de trap op en vanmorgen kreeg ik nog een lekje.
[…] De hondenfase duurde net iets langer als ik had gedacht … een héle maand … astemblieft. […]
[…] De hondenfase duurde net iets langer als ik had gedacht … een héle maand … astemblieft. […]