Mijn leven ging helemaal veranderen, dacht ik, ’t ging véél beter worden … met de komst van onze kuisvrouw.
Toch voelde ik niet de euforie, die ik gehoopt had, toen ik thuiskwam.
- De emmer met vuil water stond nog in de gang
- Aan de ramen was ze blijkbaar niet toegekomen
- Het keukentablet was niet goed afgekuist en enkele keukenkasten vergeten
- Nog vegen op de spiegel en op de glazen douchewand (ramen lappen zal dan wel ook niet haar specialiteit zijn)
- Mijn vuillinnenmand was geledigd en ongesorteerd tussen mijn gesorteerde was gelegd
- Tupperwarepotjes met deksel nog op in ’t afwasmachien (ge moet toch genen einstein zijn om te beseffen dat dat binnenin niet proper zal zijn)
- en dan had ze ’t afwasmachien nog opgezet … in de daguren!!! … op 65°C nota bene!!! (hiermee krijgt ze zelfs Bjeurn geïrriteerd)
maar na een tijdje
- zag ik dat de frigo was uitgekuist
- merkte ik dat de berging zichtbaar netter was
- de badkamertegels (waar ik dikwijls te lui voor ben) opgeblonken
- en zelfs het haar uit het doucheputje gehaald
Nog een weekje proberen en niet de perfectie verwachten zekerst !!!
’t is alleszins beter dan de vroegere poetsvrouw van ons mama die altijd haar assembak vol peuken achterliet (en dat in een huis waar niemand rookte)
Gewoon effen zeggen dat ze de afwasmachine niet op hoeft te zetten en dat ze ook niet tussen je ondergoed hoeft te rommelen? En de volgende keer zet je de vensters op je verlanglijstje (of toch niet…). Die van ons dropte de luierzakken ook in de vuilcontainer, terwijl we net speciale luierzakken gebruiken die naar ’t containerpark apart naar het containerpark kunnen.
Ach ja, perfect zal het nooit zijn, maar ’t is daarmee toch eens gekuist he…
Welkom in de wereld van de poetsvrouwen. Ik heb ooit eens een werkvrouw over de vloer gehad die het nietjesmachine in de afwasmachine had gezet (écht waar!) en een andere zette ook zomaar mijn wasmachine en/of droogkast en/of afwasmachine overdag op tot we haar duidelijk maakten dat er zoiets als nachttarief bestond. En overal de lichten laten branden als ze aan het werk was (nadeel van van thuis uit te werken en te zien wat de poetsvrouw doet). Drie keer zo lang stofzuigen als wij doen. Voortdurend telefoon krijgen tijdens het werk. Lakens uit mijn kasten halen en de lakens verversen op eigen initiatief. Mijn keukenkasten anders inrichten. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Omdat ik ongeveer 4/5 werk, 4 kinderen heb, een man heb die regelmatig in het buitenland zit én een hekel heb aan poetsen, wil ik wel graag een poetsvrouw hebben, maar echt leuk vind ik het niet.
Dat is dus mijn probleem hé: ik kan het allemaal beter. Ik doe het niet graag, maar ik kan het wel beter. Denk ik. Dus ik zal nooit content zijn als iemand het in mijn plaats doet. Tot ik eens tot het besef kom dat “anders” daarom niet “slechter” betekent…
Goeie communicatie kan volgens mij al de helft van je ergernissen verhelpen, de rest zal een beetje aandringen of aanvaarden worden zeker :-)
Hier sinds kort ook een poetsvrouw, en ja ik moet er ook nog even aan wennen, heb zelfs al de neiging gehad om ze af te zeggen, maar aan de andere kant is ’t wel handig als het gepoetst is ;)
En even verder wist-je-datten:
WJD
Lukas en Vic exact 6 weken schelen :)
Hoi, Leuk je zo te onmoeten!!
Het tasje heet Suzy Q en is te vinden bij de patronen op http://www.wolhemel-shop.nl
Het is erg leuk om te maken.
Ben je al (gratis) lid van Ravelry?? Daar staan meer leuke patronen.
Groetjes
Alles heet z’n voor- en nadelen zeker… Maar dit Tupperwarepotjes mét deksel, daar moet je inderdaad geen doctor in de fysica voor wezen. :-) Ach, zo lang je haar maar niet ergens in een zetel aantreft in een soort van winterslaap (hadden we op mijn vorig werk eens voor)…
@fozke: neen dat wist ik niet ;-)
@Tijm: insgelijk, merci voor het patroon, ik vind het echt geweldig, ik zet het direct op mijnen todolijst.
@Riet: Bjeurn gaat volgende week toch eens controleren ;-)
Wij hebben ook pas een kuisvrouw, donderdag komt ze voor de tweede keer. Ik had ook een paar kleine ergernissen, maar ik was toch vooral heel aangenaam verrast hoe goed en grondig ze de dingen had gepoetst waar ze aan was toegekomen. En ik denk dat mijn ergernissen (kleine) die ik nu nog heb gewoon gaan verdwijnen als we elkaar wat beter kennen. Heel belangrijk is communicatie, goed zeggen wat je wel wil gedaan hebben en wat ze niet hoeft te doen…
of de poetsvrouw van mijn vader die stiekem zijn verzameling mini alcohol flesjes leegdronk ;-)
tja, misschien duidelijk communiceren en een chocolaatje klaar leggen :-)
Als ik jullie verhalen zo lees, dan heb ik het nog wel best getroffen ;-)
oh, ik heb karrevrachten vol leuke dinges te vertellen over poetsvrouwen… ik ben eens thuisgekomen en gans mijne living/eetkamer was heringericht, àlle kasten verzet (hare man was komen ‘helpen’), tv op andere plaats (klein detail de kabelaansluiting lag andere kant van de kamer), dinges ander gezet in de kasten… maar gekuist daar had ze geen tijd mee voor gehad. 100 keer gezegd dat ze niet mocht wassen, geen lakens mocht verversen… wat denkt ge élke keer ne was of 2 gedraaid op véél te hoge temperatuur, andere lakens opgelegd etc.. Compleet eigenzinnig. Ik heb begin dit jaar een fantastische poetsman gehad die gewoon deed wat van hem verwacht werd maar helaas weggevallen is na een arbeidsongeval :-(. En nu ben ik dus al 3 maand zelf aan het kuisen omdat ze niemand vinden die tot bij ons wil komen (en ik woon echt niet in timboektoe maar gewoon in een randgemeente van Gent… )
@Bé: Ge moest toch niet dubbel betalen (voor hare man erbij ;-) )
Ellendig zeg! Daar zou ik nu echt woest van worden.
Die van ons heeft zowal alle kaarsenpottekes gebroken die ik in huis had. En de douche werd systematisch overgeslaan. Toen ze langsgeweest was, toen we afgesproken hadden dat het niet nodig was (omdat we op reis waren en voor de reis grondig gepoetst hadden, omdat het op dat moment acht weken geleden was dat ze nog eens had kunnen komen), hebben we haar vriendelijk buitengekegeld.
Maar ik wens jouw de beste poestdame die er is… En als ge ze vindt, moogt ge ze altijd eens doorsturen…
Wij hebben een schat van een poetshulp en ze kuist beter dan ik het zelf zou doen! We zouden haar voor geen geld van de wereld willen missen. Ze doet het ganse huis op 4u, grondig de badkamer en altijd een paar extraatjes erbij: de ijskast, de voordeur, de ramen,… bovendien ziet ze ook wat er nodig is, wij hoeven haar zelden dingen te vragen. Als we thuis zijn, houden we samen koffiepauze en zo blijft de goede sfeer er in. Nog een pluspunt, ze is dol op onze kinderen en “onze peuter” mag haar altijd “helpen”.
succes!
[…] haar kuistempo ongeveer de helft van het mijne, ze niet poetst wat we zeggen, ze halfvolle schampooflessen in de vuilbak gooit en haar emmer met vuil […]
[…] het aan mij? Ik begin te vrezen dat ik niet zo’n kuisvrouwtype […]