Ik moet zeggen dat ik verrast was door jullie massale deelname aan de poll. Ten eerste ben ik al enorm blij dat jullie hier nog komen lezen na de lange stilte, maar ik had ook niet verwacht dat jullie geïnteresseerd waren in een verhaal over “de carrièreswitch” , al moet ik zeggen dat ik het altijd nogal vaag heb gehouden wat ik ging doen, zolang ik er niet aan begonnen was, dus dat ik jullie misschien wat in het ongewisse heb gelaten.

Wel …. hier gaan we dan. Vanaf 1 oktober volg ik een voltijdse cursus Java Development bij INTEC, waar ik me dus omschool tot programmeur. Ik heb de chance dat dit uitgaat van de VDAB en dat dit ook een knelpuntberoep is. Wat maakt dat zo een opleiding ook enorm wordt gestimuleerd en ik elke dag besef dat ik ongelooflijk gepriviligeerd ben.

Ik zit in een klas van 14 personen en feitelijk zijn dat allemaal mensen met een gelijkaardig verhaal als het mijne. Je moet ook weten dat de selectie tot de opleiding vrij streng is (een motivatiegesprek en 3 testdagen waarin wordt geëvalueerd of je wel geschikt bent voor de opleiding) dus klaplopers bijven niet over.

Na bijna 3 maand kan ik zeggen dat ik ongelooflijk content ben dat ik deze stap heb gezet, programmeren is echt wel mijn ding. Al is het enorm intensief, enerzijds omdat we veel tot ons moeten nemen op relatief korte tijd (ze zeggen dat je om te leren programmeren ook tijd nodig hebt, om het te laten klikken). Anderzijds is er ook weer de druk die ik mezelf opleg om zoveel mogelijk uit dit jaar te halen. Dit jaar zijn de prioriteiten héél duidelijk … het gezin en de carrièreswitch.

En nu ben ik dus zo iemand die werkt met 2 computerschermen (cool), die wat code typt op een zwart scherm (ik ben nog altijd onder de indruk van mezelf als ik “cd..” intyp op de commandline), Linux op haar thuiscomputer wil installeren en teveel stil zit.

In de groep ben ik misschien wel een beetje de vreemde eend in de bijt. Ten eerste zijn we maar met 2 vrouwen en ten tweede lijk ik de enige in de groep die nog nooit Star Wars, Star Trek, Dokter Who, Rick&Morty, …. heeft gezien, en waarschijnlijk ook de enige die nooit gegamed heeft (Tetris blijkt niet mee te tellen).

Een programmeur die houdt van outdoor is blijkbaar een ongewone combinatie … maar toch heb ik het me deze keuze nog geen dag beklaagd.

Voorts geniet ik ervan om in Brussel te mogen vertoeven, wat een grave stad is dat toch.

Voila .. zoals jullie zien zit alles hier snor, heb ik zo weinig geblogd omdat ik zo hard aan het studeren was (zonder zwans) en ben ik tot de conclusie gekomen dat een crisis zo nu en dan geen kwaad kan.

En neen, het werk mis ik niet … maar de collega’s wel ♥