Ik begin te snappen waarom sommige mensen wachten met kindjes totdat de verbouwingen achter de rug zijn… met een kindje is het toch niet allemaal zo evident. Wij hebben vandaag besloten dat we ten laatste 1 juli verhuizen. Joehoe!!! Maar nog wel veel werk voor de boeg. En dat wil ook zeggen, Liv dumpen (zoals vandaag in de creche) of om beurten gaan werken in ‘t huis (nu is Bjeurn aan ‘t klussen). Och ja, we komen der wel, binnen 2,5 maand zijn we allemaal weer verenigd in onze loft.

Liv heeft deze namiddag 4u aan een stuk geslapen in de creche. Tja, geen wonder als ze ’s nachts geen oog dichtdoet. Er is “iets” gaande in Liv-land. Is het beginnende verlatingsangst, zijn het die twee tandjes, is het een sprongetje, zenuwen voor de komende verhuis? Of heeft ze gewoon zoals hare papa weinig slaap nodig? Haar humeur lijdt er toch niet onder, ze blijft immer haar charmante zelf.