Er zijn zo van die dagen dat Liv te koppig is om te slapen dat ze 12u aan een stuk verbeten wakker blijft ondanks alle pogingen om haar in bed te leggen, en er zijn ook dagen als vandaag. Liv heeft bijna de hele dag geslapen. Pas tegen de avond kwam er echt wat leven in onze meid. Is ze slaperig door de medicatie? Kan ze eindelijk bijslapen, nu ze minder pijn heeft? Of hebben baby’s van die dagen? Ik zou het niet weten. Even vreesden we dat Liv ’s nachts niet zou willen slapen, maar om middernacht lag ze weer goed te knorren in de slaapkamer.

We proberen stilaan wat structuur in Liv’s leven te brengen en de bedoeling zou zijn dat ze tussen acht en negen gaat slapen. Nu begint hare nacht pas vanaf middernacht, met een voeding rond 3 uur en een voeding rond 6 uur. We zullen dus nog een beetje moeten schuiven en van mijn part mag er best wel een nachtvoeding wegvallen ;-). Maar we hebben nog tijd, in januari ga ik terug werken en dan zal er wel zoiezo ritme inkomen.

Ondanks een huiluurtje heeft Liv toch ne glimlach geschonken aan haar meetje. Als beloning stelde meetje dan voor om Liv’s pamper te verversen. Daar had ze wel spijt van toen ze zag wat er in ‘t pakske zat. ‘t was (zoals Bjeurn het zegt) “Ne-top-vijf-pamper” (er zat dus ongelooflijk veel in). Eerst was meetje een beetje hare kluts kwijt, maar toen ze van haar grootste verbazing (en paniek) bekomen was heeft ‘t ze ‘t goed opgelost.