Wij zijn moe … Wij willen ’s nachts slapen !!!
Daarom hebben we het streng zijn / laten huilen / doorbijten / consequent zijn / … allemaal laten vallen. Wij hebben gewoon een extra bed opgedekt in de kinderkamers … een bed voor de mama of de papa. En zijn de kinders ontroostbaar, dan kruipen we er gewoon bij.
En zo hebben wij ook spannende en wilde nachten(*) … wij weten nooit in welk bed en bij wie we zullen wakker worden.
(*) al zou ik ze spannende en wilde nachten toch liever anders invullen
Pfff ik kan het me helemaal voorstellen dat je het opgeeft. We hebben 3 maand een huilbaby gehad! Helemaal uitgeput!
Ik hoop voor jullie dat niet heel lang hoeft te duren.Ach als je genoeg bedden hebt…
Been there, done that …
uiteindelijk leren ze het wel
uiteindelijk slapen alle kinderen wel alleen, en geloof me, dat duurt geen jaren zulle, geduld en roeien met de riemen die je nu hebt.
Binnen enkele jaren geef je deze raad zelf aan jonge ouders met hetzelfde probleem ;-)
En ik hoop dat het bij ons nooit zo ver moet komen… Maar ik stoef daar niet te hard over want als ik dat durf dan heeft Dora gegarandeerd een slechte nacht.
Dat hebben wij ook al vaak gedaan. Of oudste dochter die in’t grote bed kruipt zonder dat we het beseffen en moederlief die later wakker wordt en uit plaatsgebrek een ander bed opzoekt.
Om ’s morgens helemaal gedesoriënteerd wakker te worden…
Och ja, iets zegt me dat ze, tegen dat ze 18 zijn, geen ma of pa meer in hun kamer gaan dulden ;)
God dat moet echt vermoeiend zijn… Ik hoop voor jullie dat het snel betert!
Groot gelijk, als onze dochter het moeilijk heeft ’s nachts, slaapt ze gewoon bij ons. En zo kunnen mama en papa ook slapen!
oef ben ik blij om het eens bij iemand anders te horen. Na zeker drie collega’s die me deze week de raad gaven om gewoon door te bijten voelde ik me al behoorlijk onpedagogisch.
Want bij ons primeert slapen ook boven alles. We troosten ons met het gedacht dat we hem zo vertrouwen geven. En kijk ergens lijkt het te helpen want nu komen we er al vanaf met van ver te roepen,” ’t is niks schatje slaap maar verder.” (mag ook wel na 14 maand ;-) En ’s morgens met zijn drie in bed soezen is zoveel leuker dan om 6 u opstaan!
Wij hebben gewoon 4 bedden op een rij in onze slaapkamer. We werken nu aan een gedeelde kinderkamer -de kinderen die bij elkaar slapen dus- maar ik geloof nooit vanzeleven dat die het eerstkomende jaar in gebruik genomen zal worden. (Zeg dit laatste vooral niet tegen mijne man!)
Oei, niet makkelijk. Hoop dat ze gauw rustig gaan slapen! Op mijn blog vind je een surprise om je wat op te vrolijken!
Herkenbaar! Wij hebben een zetel in dochter haar kamer gezet. En als het weer een slapeloze nacht wordt, leggen we ons daarop… En ooit zullen ze doorslapen. Ooit! (Mantra-gewijs blijven herhalen)
op een dag zou je zo graag nog eens met je dochter slapen en die wil niet meer…
en dan vind je het jammer dat die slapeloze, samenslapende fase voorbij is
dus genieten zou ik zo zeggen, niets heerlijker dan samen slapen :)
Dag Annelyse (en andere meelezers met niet-slapende kinderen),
misschien kan dit berichtje dat ik vandaag bij Sandra las je een steuntje in de rug geven…
http://zeeuwsemama.blogspot.com/2010/08/poezebed.html
succes met de nachten,
groet Wiek
@Wiek: ik vrees dat het er bij onze kinderen gewoon moet uitgroeien en dat het wondermiddel niet bestaat.
Ik hoop gewoon dat het er binnen een jaar al wat beter uitziet, want dit is vreselijk vermoeiend.