De citytrip Tallin stond vandaag op het programma, in de regen gelijk het merendeel van onze citytrips, het toffe is dat we op citytrips meestal binnen slapen en dat de regen dan niet zoveel deert.

Toen we door Tallinn liepen luisterden we even bij een lokale gids en we hoorden haar vertellen over het monument van de onafhankelijkheid dat betaald werd met donaties van het volk. Op het einde vroeg ze “Do you like it?”, waarop een subtiel gemompel uit de groep kwam en zij zei “We neither”

   

Maar Tallinn was plezant, een verzorgde kleine stad met pastelkleurige huizen, waar vooral de Old Town de toeristische trekpleister is, met veel schoons en plezants te zien.

Zoals dingen gelijk een koe op een bank … altijd een hit bij kinders

Sint Catherines passage, waar kunstenaars hun atelier hebben.

kraampjes aan de stadsmuren waar je zeker een gepaste kersttrui kan vinden

 

wat kunst …  

   

veel schoon huisjes 

pakhuizen

zelfs wat jugendstil

en, tot groot jolijt van de kinderen, musjes met duivenstreken.

We hebben nog even getwijfeld om ook een bezoek aan Sint Petersburg te brengen gedurende deze reis. Dit gaat niet door maar door de Russische optredens (die zeer de moeite waren) aan het stadhuis is het alsof we dat ook gehad hebben.


Maar alles kan nog zo tof zijn … uiteindelijk draait het allemaal om de mensen. We genoten ervan om in Tallinn af te spreken met onze dorpsgenoten Mit en François die ons op koffie en gebak trakteerden. We zijn tegenwoordig zoveel met ons vieren, dat het echt plezant is om eens een andere conversatie te hebben. En de kinderen waren content dat ze ook eens in het Nederlands hun verhaal kwijt konden.

   

En dan is er nog Risto, plezant gezelschap en een geweldige gastheer. Er zijn slechts 1,3 miljoen Esten, dus we hadden al chance dat we er eentje tegenkwamen, en het is wel duidelijk dat we er ne goeie hebben getroffen.