Bedankt … voor al jullie lieve berichtjes, op de blog, op instagram, op facebook, via het contactformulier, mail, whatsapp, …
Ik wist dat jullie met veel waren maar als ik zo al die persoonlijke berichtjes krijg dan is dat toch wel oveweldigend. Jullie zijn de beste !!!
De blog bestaat al bijna 10 jaar en zal ook na de reis nog blijven bestaan, maar van zodra we thuis zijn niet meer in “dagboekformat” (zeker niet meer dagelijks en ook geen opsomming meer van alles wat we doen). Een verslag legoland hebben jullie nog wel tegoed, morgen en ik veronderstel dat er nog wel iets betreffende de thuiskomst komt ook.
Ik heb nog wel één verzoek voor jullie … een belangrijk voor mij.
Ik wil namelijk nog iets samenvattends doen rond deze reis … ik ben er nog niet uit in welke vorm, maar ik zou het tof vinden moesten jullie je opmerkingen, bedenkingen en vooral vragen betreffende onze reis met mij delen.
Hoe vinden wij onze schone plekskes, hoe kan iemand die normaal elke dag haar haar wast meer dan een week wildkamperen zonder vettig haar te krijgen, miste je geen me-time, hoe maak je broodjes op een stok …. ????
Ik zou het heel tof vinden moesten jullie je vragen … hoe simpel/voor de hand liggend/moeilijk/subjectief/persoonlijk/…. ook, met mij willen delen. Oftewel via de commentaren hieronder, oftewel via mail naar annelyse@annelyse.be, oftewel via het contactformulier.
Geen probleem als het anoniem is, maar laat die vragen maar komen, want wat voor mij/ons evident is, is dat voor de rest natuurlijk niet altijd.
Nen dikke merci bij voorbaat xxx
Beste schatten.
Wij hebben nog nooit van iemand van de famillie zoveel deugd beleeft dan van jullie.
S’morgens eerste werk kijken voor nieuws,s ‘avonds het laatste nieuws nog lezen, mooie foto’s en te veel om op te noemen.Jullie zijn zo dicht in ons leven gekomen.Het heeft ons enorm deugd gedaan.We hebben gebeden dat alles echt goed mocht verlopen.Het is echt gelukt.Bjorn,Annelies,Liv en Vic.Jullie liggen dicht aan ons hart,Echt gemeent.
Dat verdient vele kussen en zijn zeer blij dat jullie in 2018 met allen naar ons 50jaar huwelijk komen.Een hele dikke proficiat wat jullie presteerde.Veel liefs van Nk Fr en T .M
Jullie hebben goed gebeden voor ons, we zijn echt gespaard gebleven van ongeluk … het is een tof gevoel om zo geliefd te zijn door familie, dat hebben we deze reis ook wel beseft … familie is het belangrijkst
Wat ik me tijdens het lezen van jullie dagelijks verslag dikwijls afvroeg:
1/ WAT eten/koken jullie na een dag trekken? (behalve noodrantsoenen, stiekeme mama-chocolade en broodjes op een stok ;))
2/ HOE regel je tijd voor jezelf en mekaar als koppel
Verder ook nog eens een dikke pluim voor het dagelijkse verslag met de nodige humor en zelfrelativering, de prachtige foto’s en de goesting die jullie meegaven: chapeau!
Ik vind het ook een beetje spijtig dat het één van de laatste mails zal zijn die we binnen kregen
altijd leuk als er een mailtje inzat van jullie en vooral de mooie en soms wat gekke foto’s !
Ik ga het zeker missen.
En als Liv soms graag met een hondje gaat wandelen..geen probleem…ik woon het hoek om bij jullie..
wij hebben een hondje die een meter hoog springt als die het woord wandelen hoort..
Groetjes en goede thuiskomst!
Ik ga ook moeten afkicken van jullie dagelijkse verhalen. Ik ben stiekem jaloers geweest op jullie avontuur. Groetjes
He,
Het zal voor jullie een hele verandering zijn, maar voor ons ook, het dagelijkse verslagen lezen, is een beetje mijn ochtend routine geworden.
Wat een ongelooflijke reis dat jullie gedaan hebben. We hebben vele leuke tips van jullie opgestoken, zowel qua kampeer tips als lokaties.
Wat ik me afvroeg is hoe je met de maandelijkse vrouwelijke problemen omgaat, hoe hou je jezelf proper na zolang wildkamperen, en hoe plan je tijd met z’n twee als je altijd met 3 bent.
Groetjes Tessa
Wat een avontuur! Bedankt voor ons te laten meegenieten.
Wat gaat Bjeurn numet zijn lange haar en baard doen? ?
Haha … hij zal wel terug naar préreissituatie gaan, denk ik. Kort haar en lange baard ?
Hey Annelise,
Ik ben al een jaar een stille volger van je blog en jullie tour d’Europe is vaak een gespreksonderwerp geweest hier thuis. Een inspiratie voor zelf wat actiever onze vakanties door te brengen, om andere bestemmingen uit te proberen. Bedankt daarvoor ☺.
Ik vind het ongelooflijk moedig wat jullie presteerden. Chapeau!
Wat ik me afvraag:
– hoe ga je om met ieders persoonlijke hygiene?
– hoe blijf je elkaar maar zeker ook de kinderen motiveren elke dag opnieuw?
– zo’n reis met 4 is ongetwijfeld zuurstof voor het gezin, maar heb je soms niet meer nood aan me-time?
– slaag je er in om met een laag budget elke dag nog verse groenten en fruit te eten?
Groetjes, Machteld
Ik heb ruim een jaar enorm genoten van jullie dagelijkse berichtjes. Hebben jullie alweer nieuwe plannen? Hoe is het uitgepakt tov jullie initiële verwachtingen? Bestaat er op reis zoiets als even me-time (rust en stilte)? Wat zijn jullie lievelingsmaaltijden onderweg?
Goed idee!
Ik vroeg me af: hoe zorg je voor je persoonlijke hygiene (scheermes mee? cup?)
Wat eten jullie gedurende de dag (ontbijt, lunch en ’s avonds na een dag op de fiets en wanneer doe je de boodschappen en hoe zorg je dat niets bederft (of lukt het altijd alles in kleinere hoeveelheden te kopen?
Hoe vind je toch die pareltjes van overnachtingen?
Wat zijn de belangrijkste tips die je aan een beginnende vakantiefietser kan meegeven?
Gr. Marianne
ik heb jullie met bewondering gevolgd… en vroeg me af hoe je inschat dat je kinderen er klaar voor zijn (fysiek en emotioneel)
Het was fijn om jullie te kunnen volgen op jullie reis. Proficiat en ook voor de kinderen. We hopen dat jullie zich gemakkelijk terug kunnen aanpassen aa het “gewone” leven.
Welkom terug thuis in Elewijt.
Het was heel fijn jullie belevenissen te lezen.
Gelukkig heb ik nog de verhalen tegoed van mijn zoon.
Lieve familie.
Bedankt dat ik met jullie (achterop de fiets) mee mocht liften.
Ik keek steeds uit naar de leuke, humorvolle verhalen. Dat zal afkikken worden. ?
Heel veel plezier bij het thuis komen.
Vriendelijke groet.
Thea
Aangezien wij ook graag veel fietsen vroeg ik mij af hoe jullie dat met water deden. Wat was jullie voorraad en hoe vulde je dat aan als jullie wild kampeerden?
Prachtig om te zien hoe Liv enVic tijdens de reis groeiden en leerden van het leven zelf ipv in de schoolbanken.
Wat miste je het meest op reis? Hoe erg zie je op tegen opnieuw “normaal” leven?
Ik heb ook met veel plezier en verwondering jullie blog gelezen!
Ik vind het vooral ferm hoe jullie als gezin dit doorgemaakt hebben. Ik kan me inbeelden dat jullie veel aan elkaar hadden. Maar af en toe moeten jullie elkaar toch enorm beu geweest zijn ?
Hoe ga je hier mee om?
En slapen op een matje…. dat moet ik eerlijk zeggen… toch niet meer voor mij weg gelegd. Snakken jullie niet enorm naar een zacht bed zonder condens? ?
Ik wens jullie nog een veilige reis naar huis!!
Dikke kussen XXX
Evelyne
Potverdikke, ik ga de dagelijkse verhalen keihard missen! Het was alsof we zelf ook een beetje op reis waren. Heel veel respect voor jullie!
Ik heb jullie reisverslagen in stilte maar met veel plezier gevolgd. Spijtig dat het gedaan is, maar ik kijk al uit naar je posts over de thuiskomst en de terugkeer naar het gewone dagelijkse leven, terug in jullie huis, terug naar werk, naar school… Dat zal wel niet evident zijn na een jaar in de buitenlucht en de vrije natuur! Ik durf erom wedden dat jullie al snel weer zullen beginnen dromen over een volgende reis ;-)
Mijn vragen gaan ook vooral over hoe jullie met zijn viertjes zo lang zo dicht op elkaar hebben geleefd. Hebben jullie veel ruzie gemaakt of gediscussieerd? En wat met heimwee, hebben jullie daar veel last van gehad? Hebben jullie (of een van jullie) ooit zin gehad om op een vliegtuig naar huis te stappen, of was het altijd evident dat jullie doorgingen?
Heel knap wat jullie als gezin bereikt hebben, jullie zullen er met zijn allen wel sterker van geworden zijn, en de kinderen enorm gegroeid!
Proficiat met jullie prachtige reis, ook ik zal de dagelijkse blogs missen!
Voor mij is jullie reis een soort van bevestiging dat als je iets maar graag genoeg wilt, je dat ook aankan en dat vind ik heel schoon om te zien.
Wat ik me verder vooral afvroeg is hoe jullie dat deden als koppel, heb je genoeg tijd voor elkaar en hoe doe je dat?
En of je nog zin hebt in ‘het gewone leven’? :-)
Ik heb genoten van jullie reis. Even elke dag de blog checken! Super belevenis geweest!!! Ik zou graag willen weten hoe jullie de financiële kant van te voren hebben gepland. Je baan, huis verhuren voor nog wat inkomsten het jaar door, complete bedrag van te voren gespaard, buffer opgebouwd voor eventuele tegenslagen, budgetten voor elke week, enz enz.
Hartelijke groeten uit Groot Ammers, NL, Mijnske
Ik ben je beginnen volgen net voor jullie op avontuur vertrokken en ik moet zeggen dat ik genoten heb van de dagelijkse updates. Het heeft me zelfs geïnspireerd om misschien ook ooit eens een soortgelijke reis te maken en je laat aan de wereld zien dat alles kan (zelfs een jaar weg zijn van huis, werk en school).
Ik heb wel interesse in wat samenvattende cijfers: hoeveel km hebben jullie gefietst, hoeveel landen heb je bezocht, hoeveel herten/rendieren/… ben je tegengekomen,etc. En jouw persoonlijke ervaring lijkt me ook wel leuk om over te lezen. Hoe heb jij de reis ervaren? Wat waren de leukste momenten, en wat de minder leuke? Hoe was het om elke dag en elk uur door te brengen met het gezin? Etc.
Ik volgde ook in stilte mee en was blij om vanop de zijlijn een beetje mee met jullie te mogen reizen langs zoveel moois.
Wat ik mij afvraag: wat kookten jullie zoal? Dat vind ik bij 2 weken kamperen al een lastige…En hoe zorg je ervoor dat je elkaar nog iets te vertellen hebt, mits je hetzelfde ziet, beleefd,… En dat “thuisonderwijs”, viel dat voor iedereen wat mee?
Wat ik me wel vaker afvroeg (en nu ook, schietgebedjes zeggend dat het please, please, please niet gaat regenen als we kamperen in het regenland bij uitstek) is hoe je je tent en andere spullen droog houdt/krijgt. Of hadden jullie een jaar lang het geluk dat niet alles doorweekt was?
En ook: hoe weet je waar je boodschappen moet doen? Want dat moet dan toch heel frequent zonder koelkast of andere manier om voedsel koel te houden?
En dan een hele domme: ik veronderstel dat jullie toch nieuwe kleren/schoenen moesten kopen voor de kinderen wegens versleten of gewoon te klein geworden. Doe je dat dat als je ergens in een stad iets tegenkomt (ook al is het dan niet naar je goesting) of is er een andere manier?
En ook: blij dat jullie terug zijn! En ook weer niet, natuurlijk, want dagelijks lezen waar jullie waren was wel fijn.
Wanneer gingen wij ook weer weg? ;)
Dankjewel om ons mee te nemen via je mooie verhalen! We wensen jullie een goede terugkomst en hopen dat de kinderen zich snel terug thuisvoelen (en da’s dan ineens een vraag: hoe dat verloopt).
X
Het was heel fijn om jullie avonturen te volgen. Maar ook welkom terug! Ik ben benieuwd hoe jullie terug gaan aarden in de nieuwe oude situatie. ?
Met veel bewondering al jullie avonturen gevolgd … Sterk koppel en twee fantastische kinderen ! Deze ervaring dragen ze mee en is een onvergetelijk geschenk .Chapeau aan jullie allen !
Het was heel fijn om (in stilte) jullie avontuur mee te volgen. Ik vraag me af of de kinderen er zin in hebben om terug naar school te gaan en hoe je als koppel aandacht hebt voor elkaar terwijl je constant ‘als gezin’ samen reist … lijkt me een uitdaging. Hartelijk bedankt voor het delen van alle verslagen! Ik zal het missen!
Het was een plezier om jullie avonturen elke dag mee te mogen volgen! Wat ik nog leuk zou vinden om te lezen zijn praktische tips rond wildkamperen: hoe zoek je een geschikte plek, wat heb je zeker nodig,.. Verder lijkt een overzichtje van wat jullie van de verschillende landen vonden me wel leuk: waar waren de fietspaden het best, waar was het het gemakkelijkst kamperen, waar waren de mensen het vriendelijkst,..
Ook ik was een stille volger…. Proficiat jullie hebben dat super gedaan. Ga toch jullie verhalen missen.
Hallo, ik heb jullie avonturen heel graag gevolgd. Iedere keer weer een beetje leesplezier! Ik vroeg me af of er in die shelters niet heel wat spinnen en andere beestjes zaten,.. lijkt me niet zo aangenaam? Veel groetjes, Myriam
Wat een reis, wat een gezin! Ook ik belandde hier toevallig bij zoeken naar fietstips voor Noorwegen. Sindsdien een dagelijks bezoek. De meeste dingen wat ik mij nog afvraag vraagt iemand al hierboven maar ik zou wel willen weten waarheen jullie volgende reis gaat! En ik wil jullie vooral een fijne thuiskomst wensen en veel succes op 1 september, jullie gaan elkaar hard missen denk ik… (groetjes uit Noorwegen)
Zalig om jullie dagdagelijkse verhalen te lezen … ook al kennen wij jullie enkel vanop afstand. In jullie blog zitten al heel wat tips verwerkt die bij ons blijven hangen. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik begon met jullie blog te lezen … ondertussen al een jaar geleden :)
We vertrekken zelf binnen 9m voor een avontuur van 12m of langer … Alaska naar Patagonië … We willen zelf ook een blog bijhouden en zijn zelfs al gestart. Maar ik vroeg me af heb je nog altijd voldoende energie ’s avonds om een verslagje te schrijven? Hoe plan je dit? Hoe gun je elkaar een beetje me-time? Dag in dag uit dicht tegen elkaar leven … lukt dit?
Groeten! En je mag altijd onze facebookpagine liken of onze blog volgen: https://alternativeworlddestination.worldpress.com
Chapeau voor jullie ferme prestatie!!! Wat een genot om jullie reisverslagen te lezen en zo mee te kunnen genieten van zoveel wondermooie plekjes in Europa. Ik hou jullie posts zeker bij als inspiratie voor komende reizen en daarom zou ik graag van jullie willen weten wat jullie de 10 (of 5) beste locaties/activiteiten vonden (in navolging van het huiswerkje dat jullie kinderen in Spanje of Portugal eens moesten maken).
Daarnaast vraag ik me ook af of jij /jullie niet bang bent/zijn voor ‘het zwarte gat’ na zo’n fenomenaal jaar en hoe jullie hiermee omgaan of dit trachten te vermijden. Ik wens jullie een heel leuke thuiskomst, bij al jullie geliefden en een fijne start van het school- en werkjaar!
Door jullie verslag hebben mijn jongste kinderen gevraagd om ook naar Santiago te wandelen.
Of het er effectief van komt hangt van mijn enkel af (maar blijkbaar heb ik gewoon veel pijn omwille van holvoet, dus de steunzolen zijn besteld) en van wie er op het huis kan komen passen (of beter gezegd, op de honden en katten), maar als alles verloopt volgens planning vertrekken we eind maart. Met de jongste kinderen, dan net 9 en net 10, wil ik 5 weken wandelen, de middelste is dan 16 maar zit in het 6de secundair dus hij gaat nooit 3 weken verlof krijgen. Hij zal halverwege weer naar huis gaan.
Bedankt voor jullie aanstekingsvermogen!!!
Dat is echt tof om te lezen. En het gaat geweldig zijn.
Ga je weer beginnen lopen? Heb je het lopen gemist? Ken je je kinderen nu beter dan voorheen? Was je elkaar nooit zat? Is Liv nog altijd vegetariër? Plannen jullie nog zo’n reis? Heb je nu een financiële put geslagen? Heb je eigenlijk verlof zonder wedde genomen? Ga je een fotoalbum of zo maken van de hele reis? Naar wat van het gewone leven verlangen jullie het meest? … Ik kan echt nog eindeloos doorgaan…
Merci voor het mogen meebeleven van jullie fantastische avontuur! Een jaar om nooit te vergeten lijkt me! Elke dag las ik mee met jullie belevenissen, op een paar weken na rond de geboorte van mijn zoon, toen heb ik even moeten bijlezen (voor mij was het dus ook wel een bijzonder jaar :-)
Geniet van de terugkomst, van alle mooie herinneringen en ook wel een beetje succes (denk ik) met het oppakken van de dagelijkse routines!
Ik heb je blog nog maar kort geleden ontdekt en vind het dus jammer dat jullie avontuur al afgelopen is :) Proficiat met jullie prestatie en bedankt voor de leuke verhalen. Wij hebben zelf net een korte fietsvakantie met kinderen achter de rug en wat ik mij afvraag is: hoe doen jullie dat met wassen als je wildkampeert? Na een dag fietsen in de zon keek ik toch heel erg uit naar een douche om het mengsel van stof, zweet en zonnecrème weg te spoelen. En hoe hou je je kleding en slaapzak droog? Wij hadden schitterend weer en zelfs dan wordt alles zo snel vochtig en muf. Gaven jullie onderweg les aan jullie kinderen, zoja hoe? Of lopen ze nu een jaar achter op hun vrienden? Hoeveel water verbruikten jullie op een dag om te drinken, koken, wassen,… en waar haalden jullie dat? (bij ons schoot er nooit genoeg water over om af te wassen :) )
Hallo, ik vond het heel fijn een reisgenootje te hebben, hoewel heel anders ook heel gelijkend. Proficiat en een zachte, warme landing gewenst. Vaak dacht ik aan jullie: hoe zouden zij dat of dat doen;) maar buiten eten en inkopen (is hierboven al veel gevraagd) zijn je verslagen heel eerlijk en volledig. Enkel – hoe wachten de dappere duo’s op elkaar? Boven op de berg? Halverwege? Bij een afslag of in het volgende dorp?
Een heel bijzondere prestatie van jullie! Ik heb met veel plezier jullie avonturen gevolgd, maar ik ben helaas een slechte reageerder.
Ik kan me vergissen, maar ik heb de indruk dat Liv ergens in het voorbije jaar al getransformeerd is naar een echte jongedame.
Wat ik me wel afvraag is, hoe je de intimiteit als koppel bewaart als de kinderen ongeveer continu bij jullie zijn. En hoe je dat doet als je behoefte hebt om eens een uur (of twee, drie) alleen te zijn.
Alvast veel succes bij de omschakeling naar het gewone leven.
Je hebt volledig gelijk betreffende Liv ?
Veel van mijn vragen staan al hierboven (variatie in eten, voldoende water bij wildkamperen, persoonlijke hygiëne, me-time, drogen van kleding bij langdurige regen). Nog 2 specifieke materiaalvragen: wat voor brander gebruiken jullie, hoe beviel die, kun je overal gasblikjes krijgen? En zijn de stoeltjes goed bevallen?
En ik ben natuurlijk benieuwd of de kinderen qua school weer goed mee kunnen, maar daar valt nu nog weinig over te zeggen uiteraard.
Welkom thuis! Het dagelijkse leven heeft inderdaad veel moetjes…
Jullie reis liep grotendeels samen met mijn zwangerschap en eerste babymaanden. Merci om de moeë uren in het begin, de onderbroken nachten op het einde en de soms saaie borstvoedingsmomenten wat extra avontuurlijke vibes te geven.
Mij lijkt een top 10 van coolste plekken waar jullie geweest zijn ook wel tof om lezen. Ik heb door je verhalen alvast goesting gekregen om eens naar Portugal te gaan. En was het leuk om elke dag een verslag te maken, of was het een opgave?
Groetjes
Hallo Annelyse,
Eens ik de blog ontdekte, heb ik ‘m trouw gevolgd. Heel inspirerend. Dik en vet chapeau! Hopelijk hebben jullie er jaren later nog geniet van!
Enkele vragen:
– Eén die hierboven al terug kwam: hoe weet je of en wanneer de kinderen er klaar voor zijn?
– Welk budget voorzie je voor zo’n grote reis?
– Wat hadden jullie allemaal mee aan multimedia? (sorry als je dit al ergens eens beschreef) en hoe laad je alles op? Welke tent, welk vuurtje hadden jullie?
– Vond je het leuk of soms vervelend om elke dag iets te posten?
– Welke bestemming(en) staan er nog op jullie verlanglijst?
– Hebben jullie het gehad over het eventuele ‘zwarte gat’ na de reis en erop geanticipeerd?
– Inderdaad ja, die broodjes op een stok… het recept (en andere kampeerderskost) is welkom.
Groetjes.
Woeps, dit bericht was blijkbaar in mijn feed blijven hangen. Bij deze nog een bedankje om ons zoveel maanden lang mee te laten genieten van jullie reis!
Het meeste heb je eigenlijk in je verslagen al wel beantwoord (chapeau trouwens dat je die zo consistent bent blijven schrijven), al heb ik nog twee vraagjes: lukt het eigenlijk (al dan niet vlot) om terug te wennen aan het gewone leven (zowel jullie als de kinderen)? En eentje die je misschien moeilijk kan beantwoorden, maar toch: zou je zo’n lange reis alleen zien zitten?
Het is al jaren later maar ik heb heerlijk genoten van jullie reisverhalen!
Wij houden ook van reizen op de fiets maar ik krijg na 3,5 week al last van heimwee naar de kinderen en kleinkinderen!