Dankzij de mooie tut gekregen van Els en het fingerspitzengefuhl van tante Annick is Liv eindelijk aan de tut. Eerst was ‘t serieus moeilijk om de tut erin te krijgen (behalve voot tante Annick), maar nu slagen Bjeurn en ik er ook in om Liv haar tutje te geven. Echt geweldig want ze heeft er ontzettend veel troost van en laat mooi 4uur (of meer) tussen elke maaltijd.