De lollepotters triatlon heb ik al 2 keer meegedaan. Meestal is mijn voorbereiding wel beter dan dat hij nu zou zijn indien ik besluit hem mee te doen. Op het zwemmen en het fietsen train ik normaalgezien ook, en dat zie ik nu niet gebeuren.

Deze mini-triatlon omvat 350 m Zwemmen, 18 Km Fietsen en 4,0 Km Lopen. Het zwemmen is zwaar door het feit dat iedereen tegelijk in het water springt, wat wel voor wat deining zorgt. Als je aan de kant aankomt ben je gegarandeerd draaierig (allé, ik toch) en het omkleden om te gaan fietsen gaat me nooit zo vlot aan. Zo ben ik er al twee keer in geslaagd om mijn bloesje binnenstebuiten aan te doen.

Het eerste fietsgedeelte is op een bosweggetje. Gevaarlijk want lek rijden betekent tevens het einde van de wedstrijd (hé Bjeurn). Het fietsen doe ik meestal op mijn gemakje.

Het lopen is den dikste tegenvaller, elke spier in het lichaam protesteert tegen de loopbewegingen.

In elk geval is de lollepotters triatlon altijd zeer plezant. En de goesting om dit jaar mee te doen is er zeker.