Liv en haar papa hebben de 10 miles weer meegelopen (met de rest van De Leuke Bende).  Vic en ik waren deze keer weer Leuke Supporters (maar ’t pikte om aan de kant te moeten staan, dat kan ik u meegeven).

Volgend jaar gaan we echter wel passen voor het openbaar vervoer. Met een loopbuggy een overvolle tram op is geen sinecure. Liv werd zowat  gek. Gelukkig dat Vic overal doorsliep in de draagdoek.

Het lopen zelf ging blijkbaar wel vlot. Liv viel direct in ’t slaap en aan duwers geen gebrek. ’t was bijna vechten tussen de moeke, ome Tom, de meetje en de papa om de kar te mogen duwen. Blijkbaar heeft vooral ome Tom ervan genoten, het publiek is immers super enthousiast als de kar voorbij komt.
De laatste 20m echter, heeft Liv niet in de loopkar gedaan, maar zelf gelopen.
Bjeurn is wel 3 keer geïnterviewd onderweg, dus hopelijk kan ik Liv en hem morgen spotten in de krant (net zoals vorige keer).

Vic en ik hebben gesupporterd aan de start en de aankomst. Ik heb dan wel geen 10 miles gelopen, maar ik voelde me op ’t einde wel of ik hem had meegedaan. Vermoeiend!!!

Geen toeval dat Liv op twee foto’s van de drie aan ’t drinken is. ’t kind heeft ongelooflijk veel gedronken. Bjeurn verdenkt haar zelf van een waterverslaving.