Nu we 2 jaar in ons huis wonen, de grootste werken achter de rug lijken en de rust te lijkt zijn neergedaald ten huize Annelyse krijgen we ‘eindelijk’ goesting om eens deftig met de inrichting te beginnen.
Geen gemakkelijke taak, mede daarom waarschijnlijk daarom dat we dit 2 jaar hebben uitgesteld.
Het zal trouwens ook wel een jarenproject zijn, want wat ons huis binnenkomt moet volledig onze goesting zijn. Onze goesting vinden en keuzes maken is op zich al niet gemakkelijk en ik veronderstel ook dat er soms ook eens gespaard zal moeten worden.
Maar we zijn toch al wat gevorderd … stoelen zijn al gekocht en geleverd, tafel is besteld.
Dat was wel echt nodig, want onze stoelen (die we mee kregen met het huis) vielen letterlijk uit elkaar en een partytafel blijft toch wel een raar zicht.
Nu zijn we gefocust op de verlichting.
Allereerst trokken we eens naar de grote verlichtingszaken in de buurt om tot de conclusie te komen dat we gewoon niets mooi vinden.
Na veel verzuchtingen van mezelf kreeg ik van 2 onafhankelijke mensen de tip om eens te gaan kijken in de Hoogstraat en de Blaasstraat in Brussel (alsook de Marollen)
En dus trokken we op een regenachtige dag met 2 drukke kinderen (namelijk de onze) naar Brussel, de buurt van antiek en brocanterie in, en achter de hand enkel de belofte om nadien naar de kerstmarkt te gaan.
De kinderen waren verrassend meegaand en flink, het moet inderdaad kloppen dat het elk jaar gemakkelijker wordt en dat de lagere schooljaren de gemakkelijkste zijn (nog schoon vooruitzichten dus)
En inderdaad, er was licht. We kwamen met lege handen maar een hoofd vol ideeën (wat het niet altijd eenvoudiger maakt) thuis.
Maar we keken ook naar kastjes, grave badkamermeubels, echte Eames-stoelen, … we maakten een selfie in een antieken spiegel en wisten niet waar eerst kijken.
Sommige dingen waren gewoon intrigerend. Hangstoelen in bolvorm, druivelaarlusters, speciale tuinmeubelen, schommelpaarden, bevallingstafels en opgezette dieren.
Even hadden we ook de discussie wat het tofste zou zijn in onze gang … de olifant of het paard, maar wie wil een olifant of paard als je ook een astronaut kan kiezen.
De kerstmarkt was minder mijn ding, ik heb schrik in een reuzenrad maar mocht dit gelukkig skippen.
Ik weet nu ook (na het me jaaaren afgevraagd te hebben) wat er zich in het ijsmonster bevindt en ben zwaar teleurgesteld. De metro was voor de kinderen veel leuker (en goedkoper).
Geef een reactie