Mijn zesde deelname al … ik word nen ancien … toch was het dit jaar weer anders (zoals in “minder gemoedelijk”)
We vertrokken net als altijd goed op tijd richting metrostation “Kraainem” om daar vlug in de metro te springen. Dit jaar konden lopers niet gratis met het openbaar vervoer, maar kom … zo zijn er nog jaren geweest.
Dit is echter ook het eerste jaar dat er elektronische hekjes staan aan de ingang naar de metro.
Dit -in combinatie dat 1 van de 2 ticketautomaten defect was- zorgde voor een wachtrij lopers voor de betaalautomaat van meer dan een half uur.
Aangekomen aan de start bleek dat alles daar anders was. Zo vonden we de nummerophaling niet, en eens deze gevonden was bleek deze ook zeer moeilijk bereikbaar met een buggy. Zo stonden we uiteindelijk maar 5 minuten voor de start in ons vak en waren we al serieus opgejut.
Elk jaar maak ik me toch wel druk in ’t één of ’t ander. Mijn eerste deelname was het angst voor mijn blessure (mijn chronische scheenbeenvliesontsteking), dan was er ook eens de blaasontsteking, een ander jaar was ’t de zwangerschap en het gevolg daarvan op mijn blaas, dan was er het jaar met een overlijden in de familie in de week voor de wedstrijd, en een andere keer was ik niet optimaal getraind.
Dit jaar was de voorbereiding beter dan ooit, maar maakte ik me zorgen om het warme weer. Mijn prestaties gaan immers exponentieel naar beneden met de stijging van de temperatuur. De eerste 7km heb ik dan ook vrij fel afgezien, ik was haast content om in de tunnels te mogen lopen.
Gelukkig heb ik een man die me hoedde, naar de schaduwplekjes gidste, mij soms eens overspoelde met water en na die 7km kwam ik er ook weer bovenop.
Mijn man, die loopt normaalgezien niet samen met mij, want eigenlijk heeft hij een veel betere fysiek (ooit geëindigd in 1u33). Maar een niet optimale voorbereiding door blessures, de dag voordien nog zwaar aan het breken bij een renovatie … dat deed hem beslissen om ‘op ’t gemak’ te lopen en bij mij te blijven.
Zoals steeds vond ik de laatste klim op de Tervurenlaan niet zo bijzonder zwaar (misschien is dat wel mijn talent, bergop lopen)
Ik had me dit jaar voorgenomen om alle drank die ik onderweg kreeg aan de bevoorradingsposten op te drinken (schrik voor uitdroging enzo), maar dat bleek onmogelijk. Er waren zoveel drankposten … dik in orde!!!
Na km 13 had ik zelfs schouderpijn, door constant een waterflesje vast te houden (of als gevolg van val1)
Uiteindelijk kwam ik binnen na 2u (op de kop). Andere jaren zou ik hier tevreden mee zijn, dit jaar niet, ik had gericht naar 1u55 en ooit mik ik naar 1u50 !!! Misschien moet ik toch eens deftig aan de interval gaan.
En stijf !!! Ongelooflijk, normaal ben ik nooit stijf en nu merkte ik de stijfheid al op van zodra ik stopte met lopen.
Ik wijd het allemaal aan het weer.
Om te concluderen: voor mij was deze 20km van Brussel was dit jaar geen uitschieter, ik heb niet bijzonder hard afgezien, maar ook niet bijzonder intens genoten en ik was niet bijzonder onder de indruk van mijn tijd (maar ik had wel bijzonder aangenaam gezelschap … Bjeurn)
Onze supporters (de kinders en de koeka) waren mee afgezakt naar Brussel. Vic hééft lamlendig overal geslapen waar het maar kon (te lang uit zijn raam naar de kermis zitten kijken de avond voordien), Liv was wel in form en genoot van alle promotiemateriaal dat ze kreeg. Na de wedstrijd genoten we nog even in ’t zonneke aan de fontein, zalig.
De kinders kregen natuurlijk onze medaille.
Een dame op de metro die ook gelopen had tegen Liv: “Heb jij ook gelopen?”
Liv: “Neen, mijn mama” *Waarop ze de vrouw beter bekijkt en haar medaille ook opmerkt* “Hé, heb jij ook gewonnen?”
De vrouw: “Neen, iedereen krijgt een medaille”
… en voila, daar ging mijn dochter haar illusie dat mama en papa de snelsten waren
Mijn tips voor de organisatie
*openbaar vervoer in Brussel zou in het ticket moeten zitten (geen files voor de aankoop van tickets en gebruik van openbaar vervoer als je uit de wedstrijd moet stappen)
*rugnummers opsturen per post
*duidelijker aangeven waar inschrijvingen, toiletten zijn
*meer beschikbare toilets en gratis graag (een loper heeft immers geen geld op zak)
*startuur 10u is perfect (minder warm en zo heb je tenminste nog iets aan je namiddag)
*lopers drinken niet graag uit blikjes, wel uit flesjes die met dop worden aangereikt (de post met energiedrank was blik, de rest was ‘spa’ in een flesje)
*de eerste drankpost mocht iets vroeger
Tips voor mezelf
*koop metro-tickets op voorhand
*vertrek 2u voor de starttijd
*print op voorhand het startplan uit
*neem de kinderen en een oppas mee (animatie en vertier genoeg voor die klein mannen)
*lees ook eens terug hier
Hoi Annelyse,
Bij het zoeken naar ervaringen over de 20km door Brussel kwam ik toevallig op jouw leuke blog terecht! Ik weet dat dit artikel al enkele jaren oud is, maar ik had er toch nog een vraagje over :-).
Bij ‘Tips voor mezelf’ schrijf je ‘neem de kinderen en een oppas mee (animatie en vertier genoeg voor die klein mannen)’. Op de website van de 20km zelf vind ik niets terug over randanimatie/dingen voor kinderen en we twijfelen dus ook nog of we ze meenemen (9 en 6 jaar). Maar bij jullie is het dan toch goed meegevallen om ze mee te nemen? En wat voor ‘vertier’ is er zoal? En is dit dan bij de start/aankomstplaats?
Groetjes,
Marjan