De lessen photoshop wisselen zich af. Enerzijds is het soms saaie theorie en soms zijn het tutorials, wat natuurlijk veel leuker is.
Jammer genoeg hebben we de theorie natuurlijk ook nodig.
Vandaag hebben we zelf zeepbellen gemaakt en geïntegreerd in een foto. Fotograaf als ons F. (de lerares) is, heeft ze me ook gedwongen om de ‘vuile kleuren’ van de foto wat op te frissen.
De kleuren zijn inderdaad mooier gemaakt. Toch blijf ik (in het algemeen, niet bij deze foto, hoor) wat moeite hebben met dat ‘aanpassen’ van foto’s. We hebben het daar in onze cursus digitale fotografie ook al over gehad. Sommigen zeggen heel gemakkelijk: “Oh, dat kan je achteraf wegknippen” en anderen (en zo ben ik ook) willen leren om de ideale foto (bij manier van spreken) te maken.
Dat blijft een eeuwige discussie. Ik vind persoonlijk dat je als fotograaf moet proberen de foto’s zo te trekken dat je geen aanpassing nodig hebt.
De meeste mensen zijn daar natuurlijk niet mee bezig en hebben ook geen apparaat dat de mooiste foto’s trekt. Om deze mensen uit de nood te helpen, is photoshop wel ideaal. Zo kan je echt lelijke foto’s toch nog redden.
En photoshop is natuurlijk ook gewoon leuk om gezichten te verwisselen en al dat ander leuks…