Afstand 44km – Hoogtemeters 41 – Bestemming La Puebla del Río (Spanje) – Overnachting wildkamperen tussen de rijstvelden
Onze voormiddag was niet gemakkelijk … het afscheid van de familie was zwaar en er kwamen enkele traantjes bij te pas. Liv zei trouwens -voor de eerste keer deze reis- dat ze naar huis wou.
We lieten nog een foto trekken aan het schone Plaza de España en verlieten dan Sevilla (wat een toffe stad).
Gelukkig was het prachtig weer en konden we lunchen in een speeltuin, zodat het humeur van onze droevige kinders al een pak beter werd.
In de namiddag belandden we echt op een zeer desolaat stuk tussen de rijstvelden. Weer eens een ander zicht en heel tof door de vogels die in groepen van honderden rondzwermen en razendsnel figuren vormen tijdens hun vlucht…
De tent opzetten deden we gewoon op de (onverharde) weg tussen de velden. Hoewel we hier onverscholen staan in een open en vlak landschap zijn we nog geen mens tegengekomen, het verschil met gisteren kon niet groter zijn. En dat vinden we net tof … de variatie.
Toen iedereen zijn ding deed … Vic spelen, Liv huiswerk, ik foto’s trekken passeerde er trouwens ineens zo een gigantische zwerm vogels op enkele meters van ons (op instagram staat er een filmpje van). Wauw!!!!
Ondertussen is het donker, hebben we net een verhaaltje over het Hindoeïsme voorgelezen en liggen we in bed. Bij ons is het stil maar de omgeving komt tot leven. We horen verschillende soorten vogels en andere dieren, die we niet kunnen thuisbrengen. Zo voelen we ons wel heel dicht bij de natuur.
En zo werd het weer een prachtige dag, we missen de familie nog steeds maar het hebben weer zin in ons vervolg.
Ogot. Ik voel mee met Liv en Vic. Tegelijk verwondert het me niet, de familiebende zag er op de foto’s bijzonder gezellig uit. (En Vic heeft een dubbelgangerneef!)
Het ziet er daar verder trouwens alweer fenomenaal uit, ik hoop dat dat de blues helpt verdwijnen!
Liefs!
Oooh ik kan het me voorstellen dat dag niet gemakkelijk was. Maar voor ze ’t weet zijn ze weer samen!