Weekends zijn gemaakt om te bekomen van de drukke werkweek. Maar ik heb de indruk dat ik dit weekend nog meer moe (moeder, moe-er…) zal eindigen.

We hebben allereerst ‘t weekend een beetje te druk ingepland. Op de koop toe ben ik sinds gisteren gestopt met de borstvoeding (doelstelling 6 maand heb ik jammer genoeg niet kunnen bereiken)

De borstvoedingsstop maakt de nachten ook behoorlijk wat zwaarder. Liv slaapt immers nog niet door en ze is ’s nachts ook graag een uurtje wakker.

We gaan der toch nekeer werk van maken om ‘t een beetje te forceren. In de creche hebben ze ons indikkingsmiddel (rijstmeel, ofzoiets) meegegeven om de laatste fles wat in te dikken. Vandenacht heeft het zijn effect nog gemist, maar hopelijk deze nacht beter (dan is ‘t trouwens ook meer aan mijn beurt om op te staan ;-)

Als de mensen Liv vroeger zagen begonnen ze altijd over haar haar. “Zoveel haar!!!”. Nu zijn ‘t haar ogen geworden (tja, zoveel haar heeft ze ook niet meer). Liv kan heel alert kijken met van die grote verwonderde ogen. Jong en vol verwondering voor de wereld -)