Gisteren kreeg ik een reeds opengescheurde enveloppe met een post-it opgeplakt
… “sorry, ik dacht dat het voor mij was” (de onderbuurvrouw heeft een vrij gelijkaardige naam aan de mijne).
’t zal gepikt hebben toen ze merkte dat deze 2 mooie bloemenbroches niet voor haar bestemd waren :-)

Ik vind ze geweldig mooi, en ook héél schoon afgewerkt, zowel vanvoor als vanachter (zelfs het kaartje van schoon vanachter, helemaal af dus)


Ik moet er geen tekeningentje bij maken dat ik ze vandaag al direct aan mijn bloes spelde om te gaan werken. (gecombineerd met een blauw bloesje dat er achteraf bekeken mee bleek te vloeken, maar om 6u ’s morgens had ik dat niet zo opgemerkt)

Tot mijn grote verbazing kwam er van de (alle van het mannelijke geslacht) collega’s geen reactie op de bloem … zelfs geen flauw grapje (waar ik me natuurlijk eerder aan verwacht had dan aan een compliment)

Tijdens de lunch besloot ik ze wat uit hun tent te lokken.
Wat vinden jullie van mijn bloem? vroeg ik (in het frans)
“Original”, zei mijn Waalse collega beleefd. (“Original” is volgens mij het franse equivalent voor “speciaal”, waarmee de mannen eigenlijk bedoelen dat ze ’t maar niks vinden)
De Vlaamse collega’s waren minder subtiel …een blauwe bloem, mompelde de ene misprijzend … zolang ze maar niet overspringt naar mij, grapte mijn buurman

Maar gelukkig trek ik me het allemaal niet aan, ’t is niet dat zij uitblinken in goede smaak *terug met een dikke vette knipoog*
Ik vind ze geweldig, merci Eloleo

Voila, dit was weer een nutteloos verhaal om uw weekend mee in te gaan ;-)