ons Liv kruipt.

Gisteren had ik al in de mot dat ze wou, en vandaag was ze ineens mobiel. De sleutelbos van ome Tom heeft haar gemotiveerd. Met andere woorden, voor nen “audi” kan ze ’t wel opbrengen, onze “peugeot” daarentegen is de moeite niet waard.

Reactie van de papa: “Oh neen, ze kruipt nog maar 5 minuten en ze zit al in de kasten” (onze euforie was gedaan, toen Liv direct naar de kasten kroop en ikea-gewijs de deuren open en dicht begon te doen)

Ik ben wel trots op ons Livke, dat ze ineens zo mooi kruipt. Sluipen enzo daar heeft ze niet aan meegedaan. Ze deed het ineens, direct en hoe ’t moet!!!

Citaat van de dag: Pas als ik 50 weeg, ga ik op dieet. (van de frêle meetje, die volgens de gebruikshandleiding nog in onze bugaboo mag vervoerd worden)