Sinds Liv haar eigen kamertje heeft, slaapt ze merkelijk beter door.  We kunnen de nachten, dat we niet meer uit ons bed moeten, zelfs niet meer op twee handen tellen. Super dus.

Wel vrees ik dat Liv -zoals haar papa- zeer weinig slaap nodig heeft. Zoals vandaag, het is nu halfelf ’s avonds en mademoiselle is nog vrolijk aan ’t spelen in de zetel. Ze wil niet slapen, ze ziet er niet moe uit, geen gewrijf in de ogen… ’t is ook niet dat ze lastig is.  Maar echt normaal lijkt me dit toch niet. Zeker niet als ik hoor dat andere kindjes het klokje rond slapen.

Bij Liv daarentegen is ’t een vicieuze cirkel, hoe minder ze slaapt, hoe beter ze lijkt tegen te kunnen.

Maar ja, ze is niet lastig, we zullen het maar klasseren onder “luxeproblemen”