Afstand 42km – Hoogtemeters 58 – Bestemming Kuivastu (eiland Muhu horende bij Estland) – Overnachting huisje op een camping
Niet meer op het vasteland … we namen de ferry naar het eiland Muhu (het eerste van de 3 eilanden die we de volgende dagen/weken aandoen).
De weg naar de ferry was zo desolaat dat we meer moesten opletten voor overstekende slangen dan voor auto’s op de baan. Toch spotten we weer fietstrekkers, 2 koppels Duitsers die niet de intentie hadden om te stoppen voor een praatje. 3 fietstrekkers op 3 dagen tijd … dat is een goed voorteken op ontmoetingen met gelijkgestemden.
Na 7 dagen wildkamperen (nieuw record) besloten we voor een camping te gaan, maar Liv keek zo zielig (en ik wil haar wat extra verwennen want ze heeft nogal last van heimwee tegenwoordig) dat we opteerden voor een huisje. En zo zitten we nu in een heerlijk warm huisje in de zetel met een dekentje over onze benen … gezellig.
Ik merk dat we moe worden, “we” is iedereen behalve Bjeurn. Ik heb de laatste 7 dagen al 3 keer een dutje moeten doen na aankomst en bij de kinderen merken we het vooral aan het gedrag.
We fietsen namelijk al 7 dagen, en we zouden wel eens een rustdag willen houden maar het weer is eigenlijk zo koud dat we liever op de fiets zitten en in beweging blijven.
Maar we vertrouwen erop dat de zomer ook weleens zal beginnen in het Noorden.
Zo sloten we trouwens de dag af gisteren … dat is ook al veel waard.
Hopelijk snel warmer weer zodat jullie tot op het einde echt kunnen genieten en niet te snel/veel in ‘we gaan bijna naar huis’-modus geraken :-).
(nog 2,5 maand?)
Zoiets … rond 20 augustus zouden we thuis willen zijn. De afsluiter wordt legoland in Denemarken
Mooie afsluiter! Maar jullie rijden toch minstens Elewijt fietsend binnen mag ik hopen? Ik zie al hele taferelen met aankomstcomité voor me… :-)
Neen … wij rijden elewijt waarschijnlijk met de auto binnen ?
Wat een mooie zonsondergang!
Ik moet nog even bijlezen, maar ik snap wel dat jullie moe worden. Niettemin blijft het een geweldig avontuur waar ze nog lang over zullen spreken. Al die mooie (en misschien ook minder mooie) ervaringen kunnen ze jullie toch al niet meer afnemen. En voor de rest word ik altijd blij als ik jullie verhalen lees :)