Ik weet niet of ik er respect voor moet hebben, haar voor zot moet verklaren, of een beetje naïef moet vinden. Saartje Vandendriessche wil 4 weken na de geboorte van haar eerste kindje de Mont Ventoux opfietsen.
Als ’t haar lukt, in elk geval “respect” !!!
Ik heb beiden al gedaan, een kind op de wereld gezet en de Mont Ventoux opgefietst, maar zo’n combinatie van de beiden zou ik helemaal niet zien zitten. Het heeft toch even geduurd eer ik me na de bevalling terug fysiek op mijn plooi voelde komen. Als je dan nog eens rekent dat zo’n kleintje meestal ook een accuut slaapgebrek met zich meebrengt …mag ze ’t hebben.
Maar alleszins wens ik haar toch veel succes toe !!!
Da’s zot!
Ik vind de postnatale kiné al genoeg. ;)
Ik denk dat ze het beginnend moederschap wat onderschat. Ik wil het haar nog zien doen. Maar ik vind het compleet onverantwoord. Mijn kiné benadrukte altijd dat ik vooral niet te vroeg mocht herbeginnen met sporten omdat dat gevaarlijk is voor lijf en leden.
alleen al de gedachte van na 4 weken op zo’n smal fietszadeltje te gaan zitten….brbbrrbr
Hoh ja, ’t is ’t kind haar eerste kind schiet er dan door mijn hoofd :pp
Idd, zwaar onderschat volgens mij en idd Katrien, de gedachte aan de postnatale kine, brrr en idd Buffie, zitten op een zadel aaaaargh!!!
Tja een kleine overschatting van een nieuwbakken mama in spe, denk ik. Ik hoop voor haar dat ze haar trots opzij zet en het alsnog niet doet. Zoals Lien al zei, compleet onverantwoord eigenlijk.
Door mijn hoofd flitst dan ook onmiddellijk “auuuuch”…
Ik weet niet meer wanneer ik terug voor het eerst op de fiets ben gestapt, maar het was alleszins later dan vier weken na mijn bevalling en het ritje was zeer zeker niet van de orde Mont Ventoux.
De combinatie knip, bloedingen na de bevalling en fietszadel lijken mij zeer brrr…
Zou ze dan gaan fietsen met zo’n giga kraamverband in haar strak fietsbroekje? ;)
@ saar: misschien denkt ze tegen die tijd al aan tampongebruik (brr, huiver, kiekevel)
Een mama-in-spe met een supervrouwfetisj dus … :-)
Zolang ze beseft dat ze maar één lichaam heeft en daar best een beetje zorg voor draagt – in Afrika zijn er genoeg vrouwen met incontinentie- en andere problemen omdat ze te snel na de bevalling al zware lasten moeten dragen en inspanningen moeten doen. Soit, als zij zich op die manier wil bewijzen.
Ikzelf vond het veel belangrijker om mijn kind te bewijzen dat het – vooral die eerste weken en maanden – het centrum van mijn bestaan was en dat het altijd op mij kon rekenen, dag en nacht. Maar ja, ik ben dan ook geen supervrouw en heb geen afgetraind lichaam à la Saartje VDD.
In Frankrijk was er toch ook zo’n minister die een paar weken na haar keizersnede al dagenlange vergaderingen begon bij te wonen. Soms vraag ik me dan wel af waarom dergelijke mensen kinderen krijgen als zelfs die eerste cruciale weken met je kind niets meer te betekenen hebben en moeten wijken voor werk enz. … Ach ja, we stellen allemaal onze eigen prioriteiten.
[…] had het er al eerder over en wat lees ik nu? Saartje Vandendriessche mag de Mont Ventoux toch niet […]
Ik ben studente vroedkunde. Veel mensen kunnen na enkele dagen en weken nog niet goed op een stoel zitten door een pijnlijke scheur of knip. Wat gaat iemand dan 4 weken na de bevalling fietsen en dan nog de Mont Ventoux.
Nu blijkt dat ze is bevallen met een keizersnede, maar in geen enkele krant nog tijdschrift vind je hier iets van terug. Plots op de dag van haar deelname verschijnt dit artikel op internert raar.
[…] had het er al eerder over en wat lees ik nu? Saartje Vandendriessche mag de Mont Ventoux toch niet […]