Aantal stappen: 23 000 (maar sommigen tellen dubbel)

Overnachting: Emergency campside (trekkersplaats) Polednik in Sumava National Park

Gespot: een slang (maar een kleintje dat je zo in je broekzak kan steken, aldus Vic)

Wat een prachtige dag. We besloten op tweedaagse te gaan en kozen een trekkersplaats uit in het Sumava National Park om naartoe te wandelen. Deze plek waar trekkers hun tentje mogen opzetten ligt nabij een uitkijktoren op de top van een berg (1325m).

We klokten af op 14 km en 700 hoogtemeters. In het begin dacht ik dat deze wandeling helemaal niet zo spectaculair was. Buiten de vele reuzemierenhopen en de waarschuwingsborden voor de landmijnen (restanten van het ijzeren gordijn).

Maar dan namen we een omweg naar een prachtig meertje (hashtag NeverNotReading voor Liv). En daarna begon het avontuur echt.

We wilden natuurlijk een shortcut nemen en waagden ons aan een klein wegje, niet meer op de officiële trail.

De foto’s kunnen het niet echt tot zijn recht laten komen, maar ons wegje was volledig volgroeid, omgevallen bomem lagen op de weg en het was op sommige plaatsen zo drassig dat ik schrik had dat we zouden vast blijven steken in het moeras.

Ik had niet verwacht dat we deze vakantie dapper zouden moeten zijn. Enfin Bjeurn is dapper en wij hebben allemaal volle vertrouwen, al was ik met momenten toch niet op mijn gemak .

Ik peins dat we met zijn allen content waren toen we in de voormalig militaire toren ons eindpunt zagen.

Al moet ik zeggen dat ik super trots opnde kinders was want ze liepen uiteindelijk ook met een zwaren rugzak en de route was niet evident.

Op de bivakplaats was dik ok. Super knap, banken in overvloed en zelfs een overdekte vuurplaats.

Eten deden we met zijn allen recht uit de pot. We waren al zo zwaar geladen dat er geen ruimte meer voor borden was.

Het vreemde aan deze plek is dat hier hele bergflanken vol dode bomen zijn. Een zeer bevreemdende aanblik, precies apocalyps.

Blijkbaar is er in 2007 een orkaan geweest, waardoor er vele bomen omgewaaid waren en toen kwam er een houtkeversoort die het verzwakte bos helemaal vernietigde. De infoborden zijn hier jammer genoeg enkel in het Tsjechisch … dus sons moeten we wat gokken wat er staat.

Tijdens onze avondwandeling vonden we een half vergane houten wandelpad. Samen met het bos is precies het hele gebied verloederd. Jammer want het is hier echt wel de moeite.

‘S avonds sloten we mee aan het kampvuur met wat Tsjechen die hun worsten en bier met ons deelden (de fotografen achter Vic ergens op een bovenstaande foto), een Fransman en een Oekraïner.

Weer een memorabele dag ❤

Update dankzij Ann-sophie. De kever is blijkbaar de letterzetter. In Harz heeft die ook lelijk huisgehouden. Een voordeel zou wel zijn dat er nieuwe bomen en ook loofbomen kunnen groeien ipv naaldbomen. Hier echter nog geen nieuwe loofboom gezien.