Afstand 34km – Hoogtemeters 463 – Bestemming nabij San José (Spanje) – Overnachting eindelijk nog eens wildkamperen op het mooiste plekje ooit (zeggen we altijd  … of toch bijna)

Net zoals gisteren was het vandaag weer een super mooie rit … ik dank Goya voor deze tip (want initieel gingen we deze kant van de kust niet doen).

We reden eerst langs de salina’s waar we flamingo’s zagen en een prachtige weerspiegeling van de bergen in het water. We lieten een foto van ons trekken en kijk … onze voeten staan er bijna helemaal op.

Daarna was het het stevigere werk … een serieus steile klim … zelfs de kinders waren er zo moe van dat we onderweg moesten rusten.

Maar dit was ons loon … een prachtig zicht … en een toffe afdaling.

We willen weer eens meer gaan wildkamperen maar de zichten reiken hier allemaal ver.

Deze vlakte vol verdroogde agaves was een kanshebber, maar net niet verscholen genoeg.

Verder dan maar

En uiteindelijk werd het dit … echt prachtig.

En ziet die kinderen eens studeren.

Eén klein nadeel … het zit hier vol met schorpioenen … deze is per ongeluk door Vic geplet toen Vic een steen optilde en opnieuw liet vallen. Gelukkig maar want hij kwam naar ons en zei “Kom eens kijken wat een grappig beestje”. 

En onder de volgende steen die ik optilde om als stoel te gebruiken, zat ook al een schorpioentje. 

Schoenen checken en geen stenen optillen is de nieuwe regel hier.

Maar dat kan de pret niet bederven … we genoten van de chips die we hadden gekregen van Brigitte en Marcel.

En Vic en ik lazen Mathilda ten einde onder een prachtige sterrenhemel.