Minimalisme begint bij ontspullen

Minimalisme gaat om veel meer dan over ontspullen, maar in mijn ervaring begint het toch dikwijls bij het ontspullen, nadat je hebt ontspult zie je de dingen helderder en kan je weer verder. Waar dat minimalisme eindigt dat is moeilijker te zeggen, ik voel alvast dat ik nog niet op het eindpunt beland ben en ik merk dat de keuzes die ik maak een pak bewuster zijn geworden.

Hoe ontspullen?

Ontspullen kan op verschillende manieren. Marie Kondo zegt dat je per categorie alles moet aanpakken en enkel bijhouden wat je blij maakt (Does it spark joy?). Ik was zwaar geïnspireerd na het lezen van Marie Kondo haar boek, maar zo drastisch als zij het wil, heb ik het niet aangepakt.

Joshua, van The Minimalists, deed op een dag al zijn spullen in dozen en nam er telkens uit wat hij nodig had (ziehier hun Tedtalk), wat na enkele weken nog in de dozen zat ging weg. Een vrij efficiënte manier, maar eveneens drastisch. Onlangs las ik op de blog van Nele (ontspulcoach) over haar keukenexperiment, dat feitelijk op hetzelfde neerkwam, maar zich beperkte tot de keuken. Nele deed al haar keukenspullen in dozen en ze haalde er enkel uit wat ze op dat moment nodig had, en na 5 weken deed ze weg wat er nog in de dozen overbleef … dit lijkt me al een pak realistischer.

Als je houdt van een uitdaging kan je het ook spelenderwijze doen, via het 30-Day Minimalism Game, zoals An en haar gezin.

Ik heb me wel laten inspireren door Marie Kondo en The Minimalists, maar ik deed het op mijn tempo (veel trager dus).

De kleerkast

In 2015 startte ik met project kleerkast, want mijn kleerkast (en alles wat er niet in paste) was wel het grootste schandaal in ons huis. Zo’n groot schandaal dat het volgens mij de druppel was die mijn transitie naar het minimalisme triggerde.
Ik starte met een grote opkuis, alles dat ik niet meer zou dragen deed ik weg en ik nam me voor om wat er overbleef ‘wel’ te dragen. Sindsdien heb ik een klereninventaris die ik minutieus bijhoud en die me leert dat mijn kledingbudget met meer dan 75% gedaald is, en dat ik van 42 paar schoenen naar 26 paar schoenen gegaan ben.
Dit is nog niet het eindpunt, ik ben nog steeds bezig met mijn oude kleren af te dragen, ik had immers zoveel kleren dat ik geen tijd had om ze veel te dragen, waardoor ze ook niet versleten.
Het is niet mijn bedoeling dat ik niets nieuws meer mag komen, ik vind kleding nog steeds héél tof, maar ik heb wel 2 regels “Als ik iets bijkoop, dan moet er ook iets anders weg” en “Wat in mijn kleerkast hangt moet ook gedragen worden“.
Ik ben eens benieuwd met hoeveel paar schoenen ik ga eindigen.
Ter info … ik ben soms een beetje een freak … een kleerkastinventaris is natuurlijk helemaal niet nodig als je wil ontspullen (maar het is wel tof)

Gebruiken of wegdoen !!!

Na mijn kleerkast begon ik Marie Kondo gewijs aan alle andere categorieën, en dezelfde filosofie bleef gelden, “Gebruiken of wegdoen“.

Er bleef veel, in de berging nam ik alles onder de loep en maakte ik mijn weekmenu op basis van onze voorraad die ik wou wegwerken. Onze dekbedovertrekken hield ik allemaal, ik ben nu wel van mening dat 3 dekbedovertrekken (2 katoenen en 1 flanellen) per bed voldoende zijn maar nu hebben we er 5 en ooit zullen ze ook wel eens verslijten.

Van mijn verzorgingsproducten deed ik veel weg, waaronder 4 bussen haarlak terwijl ik dat toch nooit gebruik. Andere producten gebruikte ik verder op en nu blijf ik over met enkel “mijn essentials”.

Kuisproducten, dat is ook zoiets dat ik nog volop aan het wegwerken ben, dat gaat natuurlijk niet zo snel vermits ik niet graag poets, maar hoeveel bussen instanet, allesreiniger, kalkverwijderaar, ontvetter, ovenkuismiddel,  … kan een mens hebben? Veel !!!
Enfin, stilaan wordt de vooraad kleiner en worden ze vervangen door de meer ecologische kuisproducten.

Maar er ging ook veel weg, naar de kringwinkel, naar het containerpark (ik zette mijn containerparkvrees opzij), via freecyclegroepen op facebook, ….

Ondertussen heb ik zo goed als elke categorie gehad en begint de tweede ronde. Wij hebben standaard dozen klaarstaan voor het containerpark, kledingcontainer en kringwinkel en die moeten nog regelmatig weggedaan worden. Ik merk dat dingen waar ik een tijd geleden nog geen afscheid kon nemen, in de tweede ronde wel mogen gaan.

Ontspullen … een process

Ontspullen, dat is voor mij een process. We hebben al veel overbodige spullen weggedaan en momenteel zitten we in de fase “opgebruiken van onze overvloed die we al hadden”. We zijn we nog niet op het punt beland dat we enkel hebben wat we nodig hebben of wat ons gelukkig maakt.
En ik ben nog niet in de fase dat mijn spullen zoveel gebruikt worden dat ze eerder verslijten dan dat ik ze beu ben. Het is natuurlijk niet leuk als je lievelingsspullen verslijten, maar anderzijds is het zo’n zonde dat je geen tijd hebt om van je spullen te genieten omdat je er zoveel hebt.

En zo blijven we bezig … ontspullen is een jarenproject, maar gelukkig ervaar je de voordelen al veel sneller.

Meer lezen?

Al mijn blogposts over minimalisme vind je hier.