Liv’s grote vriend Julius is eindelijk ook aanwezig bij ons.
Hij was al eens eerder verhuisd, maar omdat ik het draagkotje niet goed had gesloten was hij reeds in de traphal ontsnapt. Enkele dagen hoorden we hem om 2u ’s nachts bij de buren (buiten welliswaar) hartverscheurend miauwen. Hij moet dan toch besloten hebben om terug naar ons oude appartement te verhuizen.
Nu is hij echter terug in de loft en hij heeft zich direct in het donkerste hoekje verstopt (in het platform van de buro). We hebben hem nog niet gezien, soms horen we wel een klagend miauwke. Wat een kat toch lijden kan.

Liv daarentegen is in haar nopjes, deze week geen kribbe. Thuis bij de mama en de papa.

’t kind begint ook bijna te kruipen, maar de moed ontbreekt haar toch een beetje. Op ’t laatste moment lijkt ze zich toch te bedenken en zet ze zich terug op haar poep.

Haar muggebeetjes trekken weg en ze begint er terug toonbaar uit te zien.