Ik las hier een review over de aflevering van de rekenkamer (KRO) “Wat kost joggen?”
In deze aflevering werd er wat de draak gestoken met de kost van het hardlopen. Zo werd een beginnende loper voor €635 aan hardloopkledij aangesmeerd. En was de algemene conclusie dat hardlopen per jaar €425 kost (1 paar schoenen, kledij, trainen met app voor 5km, deelname aan 1 hardloopwedstrijd)

Wat overdreven leek me, dus maakte ik zelf de som en nam ik mijn vorige loopjaar als referentie. Een loopjaar waarin ik 1700km aflegde en een marathon liep.

Toen nam ik deel aan 4 wedstrijden, de jogging van mijn loopclub, de 10 miles, de 20km van Brussel en de marathon van Amsterdam.

Ik gebruikte volgende loopaccesoires. Mijn garmin loophorloge met hartslagmeter (eigenlijk al afgeschreven, want ouder dan 4 jaar, maar het ding doet nog steeds perfect wat het moet doen en kan net evenveel dan de huidige generatie loophorloges), een armband om mijn gsm in te steken (dat ik nooit gebruik wegens irriterend), een drinkbelt (super ding), endomondo premium (dat misschien niet voldoende meerwaarde biedt voor mijn gebruik) en spibelt (een super handig heupzakje om gsm ed …. in te steken). Deze dingen schrijf ik allemaal af op 4 jaar, tegen dan is er waarschijnlijk een deel aan vervanging toe.

Het lidgeld van mijn loopclub komt op €30, maar in de prijs zit wel verzekering en een loopjasje. Goede deal dus.

Om 4 keer per week te lopen heb ik ook 4 sets kleding nodig. 4 sportBH’s, 4 lange broeken, 4 korte broeken, 4 T-shirts met lange mouwen, 4 T-shirt met korte mouwen, 4 paar sokken, 3 pullekes en 1 regenjasje nodig. Hier heb ik een benaderende prijs op gezet en ook afgeschreven op 4 jaar (ik koop elk jaar immers wel eens iets nieuws).

Deftige loopschoenen is het enige dat je nu eens ‘echt’ nodig hebt om te lopen. Ik betaal deze gemiddeld €140 per paar en vervang ze elke 1000 km.

Voor de marathon liet ik me medisch ook controleren.
Voor de cardiologische test betaalde ik ongeveer €20 (een deel werd immers terugbetaald door de ziekenkas), deze is een jaar geldig.
Voor de lactaattest betaalde ik €180. Achteraf gezien was dit teveel, ondertussen heb ik een goedkoper adresje. Maar de inspanningstest moet ook niet elk jaar herhaald worden. Hartslagzone’s hebben niet de neiging om veel te veranderen.

Aan sportvoeding, gellekes en energiedrank, betaalde ik ook een behoorlijk bedrag. Dit is iets dat ik de jaren voordien nooit gebruikte, enkel in de voorbereiding naar de marathon. Maar dit is wel geen overbodige luxe bij langere duurlopen.

Wat ik niet telde was vervoer. Bij het lopen start ik immers meestal vanaf thuis, of ik neem de fiets tot het startpunt.
Ook het marathonweekend telde ik niet mee … dat was immers ook een plezierreisje.

En zo komen we tot een totaal bedrag van €758 per jaar, €0,45 per kilometer of €4,2 per uur.

Frappant ook.
Als ik de rekensom loslaat op het jaar 2012, waarin ik ‘slechts’ 1050km liep, nog veel minder loopaccessoires had, geen medische testen liet doen, geen sportvoeding kocht.
Dan kom ik uit op een bedrag van €492, wat een pak minder is.
Maar de kilometerkost komt op €0,47 en de uurkost op €4,5, wat dan weer vrij gelijkaardig is.

Ik moet toegeven, het was even slikken. Ik had niet gedacht dat ik op zo’n groot bedrag zou uitkomen.
Toch blijf ik ervan overtuigd dat lopen één van de goedkoopste sporten blijft.
Alhoewel dat ik de aflevering van de rekenkamer moet gelijk geven dat de wedstrijden te duur zijn. Dit is ook één van de redenen dat ik pas voor vele urban trails en grootschalige loopwedstrijden. Geef mij maar een gezellige, kleinschaligere en veel goedkopere stratenloop.