Enkele jaren geleden heb ik het al eens bezocht en nu weer. Ofschoon ik al wist wat te verwachten was ik wederom enthousiast. Nen aanrader, ik durf zelfs zeggen “ne must”. Körperwelten: artistiek fascinerend, niet luguber en leerzaam.
De zwangere vrouw die enkele jaren geleden was opgesteld was er niet, en ook de misvormde borelingen(het enige dat echt wel schockerend was) waren er dit keer niet bij. Wel foetussen vanaf 5 weken tot 36 weken. Wij kunnen ons de evolutie van het kleine wonder (ahum, de kleine paraziet ja) in mijn buik wat beter inbeelden. Ongelooflijk … ’t is echt een mini-mensje.
Als je er begint bij na te denken is het natuurlijk wel goor, dode babietjes te zitten bestuderen. Langs de andere kant lijkt het zo plastiekerig, dat ik daar niet echt bij stilgestaan heb.
Livke was er ook bij en onlangs het lage disney-gehalte leek ze er toch geen trauma’s aan over te houden. Toch tracht ik te vermoeden dat dit toch menig (iets ouder kindje) al nachtmerries heeft bezorgd.
Heey,
Sorry voor de nogal late reactie, maar ik ben wat aan het bladeren op jouw blog :-) Ik ben ook naar Körperwelten geweest toen ik hoogzwanger was, en ik kon daar nu gelijk eens niet tegen. Het begon al met dat foetusje als je binnen komt. Iedereen stond daar zo rond en ik wou ook ns kijken, zonder dat ik verwacht had al direct een foetusje te zien. Kreeg gelijk een slag in mijn gezicht, belachelijk hé, maar ik barste gelijk in tranen uit, hehe, ik schaamde mij dood :-) Kheb dan bewust niet naar die andere babietjes gekeken.