Even schetsen … een viertal weken geleden woonde mijn meter een weekje bij ons, samen met haar kat ‘Rik’.
Rikske -een schone, rosse, kieskeurige kater- zou bij ons blijven omdat de zorg voor dat verwende beest meter teveel werd.
Na 2 dagen echter ontsnapte Rik echter al. De dagen nadien konden we hem nog soms spotten, maar niet lokken. En na een tijd zagen we hem helemaal niet meer.
En toen stierf ons meterke en werd het helemaal tragisch.
MIRAKEL1
Ineens tijdens het kerstdiner, sprong de koeka recht, rende naar buiten en kwam terug met Rikske in haar armen. Gezond doch serieus vermagerd.
MIRAKEL2
Het diertje dat eerder niets van ons moest hebben, en de 2 dagen die hij bij ons had gewoond voornamelijk onder de zetel doorbracht, kroop direct op de schoot en ronkte er lustig op los.
MIRAKEL3
Liv kiest zoals elke avond een voorleesboekje uit haar stapel Tiny’s. Het boek dat ze in haar handen heeft is … ‘Tiny vindt een poes’
MIRAKEL4
Tom die al jaren anti-poes is, zegt ineens spontaan “Wij zullen ons wel over Rikske ontfermen (ik denk wel dat hij er al spijt van had, direct nadat hij besefte wat hij gezegd had)
Wat mijn zus, die al jaren een poes wil, natuurlijk dolgelukkig maakt
En dat op kerstavond … het moest zo zijn … Meter knipoogt waarschijnlijk eens vanuit de hemel
;-)
mooi
Ik krijg er tranen in mijn ogen van!
Mooi verhaal.
Blij dat Rikske terug is, zo was Meter er dan toch weer een beetje bij…
Rikske kwam uit de hemel vallen, ’t is een schoon verhaal…
Hij zit nu op mijn schoot te ronken, nog nagenietend van de resterende kippenleverkes. (Hij weet kennelijk nog niet dat het de laatste zijn)
Danku Meter en Bompa! Knipoog terug ;-)
wauw, wat een mooi verhaal!
Kippenvel, hoor!
tof voor Rikske en hopelijk ook voor jullie