Kent ge da … van die dagen … wanneer alles al misloopt vanaf (of voor) je bent opgestaan

  • om 5u begint dhet eerst lastpak al te huilen
  • op ’t werk aangekomen krijg je telefoon dat de werkcomputer van de man nog in de auto ligt
  • omdat je zelf niet zoveel oriëntatie hebt klopt natuurlijk de weg naar je werk,  die je hem met hand en tand hebt uitgelegd, niet
  • op de koop toe ben je je geld vergeten voor ’t middageten
  • en bij de voorbereidingen voor D-day op ’t werk, blijkt dat het belangrijkste element ‘ineens’ niet meer werkt
  • gelukkig krijg je hulp van 2 superhelden, maar zelfs zij kunnen je probleem niet verhelpen
  • omdat je ook nog ander werk hebt en jezelf ook niet in twee kan kappen moeten er overuren gedaan worden
  • en omdat je niet gewend bent om zo lang op het werk te blijven weet je de alternatieve uitgang niet zijn, en dwaal je nog een kwartier rond tot je eindelijk aan je auto staat
  • en je denkt waarschijnlijk … maar kom, ’t is al donderdag en morgen vrijdag. Maar als zaterdag jouw D-day is op ’t werk, en dat inhoudt dat je minimum 14u aan een stuk zal moeten werken … dan is ’t nog maar ergens in ’t midden van de week
  • en als je dan eindelijk thuis komt en om 10u in je bed wil kruipen … steken de kinders daar een stokje voor. Ah ja … want die slapen niet meer tegenwoordig (voor de verandering)
  • Héhé, deze nacht zal ik alvast niet meer dromen van behangpapier!!!