Jaren heb ik de hype van de boshyacinten in het Hallerbos langs me heen laten gaan, maar ik werd wel steeds benieuwder. En ineens was het ‘de moment’ en moest en zou ik ook eens gaan kijken. Wel liefst op een kalmer moment want ik ken ook de verhalen van de bussen toeristen die daar gedropt worden, en daar tussen staan, dat zag ik niet zitten.

Er zijn natuurlijk nog alternatieven voor het Hallerbos (het kasteelpark Ter Rijst in Pepingen bijvoorbeeld), maar het Hallerbos bleek voor mij toch het dichtsbijzijnde.

En zo trotseerden we op een woensdagmorgen de ochtendspits en reed ik met 2 loopvriendinnen naar het Hallerbos. Parkeren deden we op parking 2 op de Vlasmarktdreef in Halle, maar vermits het niet druk was hadden we zelfs nog verder kunnen rijden tot aan de inkom (die parking 8 blijkt) van het bos en de start van de hyacintenwandeling. Leuk detail .. er zijn zelfs dixies en ook genoeg picknickgelegenheid.

We kozen ervoor om de hyacintenwandeling (7km +1km) te doen, die is niet gemarkeerd maar een planneke en gpx-coordinaten zijn wel te downloaden op de site.

Op voorhand had ik wat schrik dat ik de loopvriendinnen zou ophouden omdat ik foto’s wilde trekken, maar bleek dat we aan elkaar gewaagd waren … wat wel tof is, want hun foto’s waren beter dan de mijne (misschien is het weer tijd voor een nieuwe telefoon)

 

 

 

Maar ik moet zeggen, het Hallerbos is niet overroepen, ik was zeer gecharmeerd, er zijn echt wel ongelooflijk veel hyacinten (8km lang) en het is echt prachtig, de witte bosanemonen zijn trouwens ook schoon.  Onze foto’s geven een idee, maar ze kunnen het niet helemaal weergeven en alleen al voor de geur zou je tot daar moeten gaan.

Tegen het eind van onze toer kwamen ook de toeristenbussen toe en werden de fotolenzen groter en groter, ik denk dat het een goed idee was om voor een woensdagvoormiddag te kiezen.