In de goeien ouden tijd ... toen de dieren nog spraken en van computers, microgolfovens, euro’s nog geen sprake was en toen de kindjes ook nog op hun buik mochten slapen... gaf mijn mama de kleine Annelies al vaste voeding op haar ZES weken… yoghurt denk ik zelfs.

In Liv haren tijd mocht vaste voeding pas van vier maanden, maar we begonnen wat eerder om de reflux te overwinnen.

En in Vic zijnen tijd raden ze aan pas te beginnen met vast eten op vijf maand (en wordt trouwens ook terug aangeraden de kindjes terug soms op de buik te laten slapen, maar je moet wel om de 5 minuten gaan kijken, maar dit terzijde) .
Dus nu … een weekje voor zijn vijf maan zijn we begonnen met groentenpap.
Ik heb een hekel aan de welbekende foto’s van volgesmodderde kinderen met een mond vol groentepap, maar ik kan mijn oogappel (ik heb twee ogen en dus ook twee oogappels) deze historische foto’s toch niet ontzeggen.

Hier komen ze dan.

pap

PS … in tegenstelling tot bij Liv (die direct héél haar bord leegat) vond Vic het walgelijk (zoals wel blijkt uit de foto’s)