Elewijt heeft met de actie “een stoel voor jou” de wedstrijd “dorp met toekomst” gewonnen.
De actie was de moeite, in mei stond heel het dorp vol versierde stoelen. De Elewijtenaars hadden echt hun best gedaan. Maar ook de prijs was de moeite. Een budget van €10 000 om een groot dorpsfeest te houden.
Hoewel wij nu in Mechelen wonen, blijven we in ons hart toch ook echte Elewijtenaars … en waren we natuurlijk van de partij op het feest. En ’t mag gezegd worden, ’t was de moeite. Standjes alom met eten en drinken, mooie omkadering in ’t schooltje, lekker verwarmde tenten, leuke optredens van de locale groepjes en alle oude vertrouwden nog eens tegenkomen.
Liv heeft haar ook weer geweldig geamuseerd, spelen met de balonnen (ze heeft zelfs een achtjarige van zijn balon beroofd), kijken naar andere kindjes (meespelen durfde ze toch nog niet, ze bleef op een veilige afstand ongegeneerd kijken), rondcrossen in de tent, rond haar as draaien, dansen op de muziek en kijken naar de muzikanten.
’s avonds was ze nog zo euforisch en dolgedraaid dat we een extra toertje met de auto hebben moeten rijden om haar toch maar gekalmeerd te krijgen voor we haar in bed staken.
Elewijt, vroeger tenminste nog met “den druugen haring”
Ahaaa, “den droge”. Daar heb ik nog mooie tijden beleefd.’t is toen “den droge” zijn deuren sloot dat wij besloten hebben om naar Mechelen te verhuizen. Want ’t is toch héél belangrijk om dicht tegen ’t café te wonen en in Elewijt was (en is ’t) nog altijd gene vette op dat vlak.
Ook (veel) tijd in “in den droge” gespendeerd?
Hey Annelyse,
mn papa wordt binnekort 50 jaar en heeft vele mooie herinneringen in “den drogen haring” beleeft en daarom zouden wij willen vragen aan de cafébaas of hij voor 1 dagje zijn café weer wil opendoen. Weet u toevallig de naam of nummer van deze persoon?
Mvg,
Hilde Janssens