Ik wou een roksken met zakskes in een tof stofken.
Twee dagen heb ik zitten denken op de werkwijze en tekende ik het patroon uit.
Eén avond heb ik gestikt, tot mijn stikmachien het begaf (waardoor ik de elastiek momenteel nog even met veiligheidsspelden moet vastzetten)
Van het resultaat ben ik best content … zij het niet dat het rokje nog veel te groot is .. waarschijnlijk eerder iets voor volgend jaar.
Liv was echter zeer enthousiast, ze poseerde voor mijn lens als ware een echt fotomodel en schikte zich in elke pose die haar werd opgedragen.
Daarna nam ze direct een grote lelijke mannenzakdoek en propte daarmee haar zaksken vol.
Volgende versie wordt een maatje kleiner … en misschien wel met tutorial en al.
PS. De aandachtige lezer en stoffenkenner heeft misschien gemerkt dat ik eindelijk heb aangedurfd om in één van mijn vermiljoentjes te knippen.
Mooooooi rokje! Ik wil een tutorial.
En zo content dat ze eruit ziet! Een toppertje :-)
Mooi zeg! (en zo een mooie koddige dochter dat je hebt zeg!)
Je was er aan toe, aan dat knippen, blij dat je die angst overwonnen hebt. :-)
En Liv is duidelijk ook blij.
Zo’n schattig snoetje!
Ik vind dat hier toch wel een geslaagd exemplaar zu. Op de foto ziet het er toch niet te groot uit.
Tof met dat Vermiljoentje ertussen.