Het leven op de werf …gedaan, finito … althans toch voor mij… ik probeerde op de werf nog wat dramatisch te doen tegen de collega’s, maar die waren niet zo onder den indruk (maar ze zullen me daar nog wel missen, daar ben ik zeker van ;-) ) … daarmee doe ik het maar op mijn blog.
Wat ik alvast niet zal missen zijn de ellenlange files
Wat ik wel zal missen zijn
De debiele werffopjes zoals er zijn
- ’s morgens zeggen “Hé, wat is er met je hoofd gebeurd, dat lijkt zo gezwollen” en dan de rest van de dag constant de helm kleiner zetten
- De perforator op Amerikaanse instellingen zetten, zodat de gaatjes net te laag staan.
- vooraleer te perforeren zeggen … zouden er nog gaatjes inzitten
- mijn kinderen omvormen tot aapjes
De collega’s, ondanks hun tact was er toch zeer veel collegialiteit
De speciale sfeer
De kans om mijn frans wat op de krikken (mijn frans was rampzalig, nu is ’t gewoon ‘niet goed’)
En nu … het zwarte gat of ‘ander en beter’? Ik ga voor dat tweede !!!
Absoluut: Ander en Beter! Succes!
succes!!!
weet je dat mijn ventje zelfs denkt te weten waar je werkte? ze hadden hem er ook voor gecontacteerd maar hij zag de afstand vanuit de kempen niet zitten. (hij is industrieel bouwkundig projecleider en is dol op projecten in pharmacy en biochemie)
Ik denk ook absoluut: Ander en beter! Heel veel succes!